1.Planowanie ciąży
kliknij tutaj
2.Hura!jestem w ciąży. Pierwsza wizyta u ginekologa.
kliknij tutaj
3.Jak zadbać o siebie w ciąży
kliknij tutaj
4.Więcej dla przyszłych mam
kliknij tutaj
5.Ciąża- pierwszy trymestr
kliknij tutaj
6.Ciąża- drugi trymestr
kliknij tutaj
7.Ciąża- trzeci trymestr
kliknij tutaj
8.Wyprawka dla dzidziusia
kliknij tutaj
9.Czy to czas do szpitala? Poród
kliknij tutaj
10.Prawa rodzącej matki
kliknij tutaj
11.Przygotowujemy dom na przybycie noworodka
kliknij tutaj
12.Wybór karmienia, cz.1 - karmienie piersią
kliknij tutaj
13.Wybór karmienia, cz.2 - karmienie butelką
kliknij tutaj
14.Kiedy karmienie piersią jest niemożliwe
kliknij tutaj
15.Wybór pieluch dla Twojego dziecka
kliknij tutaj
16.Wybór imienia dla dziecka
kliknij tutaj
17.Rzucanie palenia
kliknij tutaj
18.Przygotowanie psa/kota na pojawienie się w domu dziecka
kliknij tutaj
19.Rola dziadków
kliknij tutaj
20.Sprostowanie macierzyństwu, zmiana trybu życia
kliknij tutaj
21.Pomoc w opiece nad dzieckiem dla mamy
kliknij tutaj
22.Urlop macierzyński, urlop tacierzyński, urlop wychowawczy
kliknij tutaj
23.Wybór lekarza dla dziecka
kliknij tutaj
24.Pierwsze doby życia noworodka- badania w szpitali
kliknij tutaj
25.Odruchy noworodka
kliknij tutaj
26.Początki karmienia, cz1. - karmienie piersią
kliknij tutaj
27.Początki karmienia, cz.2 - karmienie butelką
kliknij tutaj
28.Kąpiemy dzidziusia
kliknij tutaj
29.Odbicie połkniętego powietrza
kliknij tutaj
30.Noszenie niemowlęcia
kliknij tutaj
31.Obcinanie paznokci
kliknij tutaj
32.Ubieranie niemowląt
kliknij tutaj
33.Przwijanie
kliknij tutaj
34.Pielęgnacja uszu i nosa
kliknij tutaj
35.Pielęgnacja pępka
kliknij tutaj
36.Wizyta patronażowa
kliknij tutaj
37.Karmienie piersią- odciąganie pokarmu
kliknij tutaj
38.Gdy rodzą się bliźnięta
kliknij tutaj
39.Sen niemowlęcia
kliknij tutaj
Planowane posty:
40.Łagodzenie kolki
41.Łagodzenie płaczu
42.Preparaty witaminowe dla niemowląt
43.Rozwój niemowląt
44.Kalendarz szczepień
piątek, 9 grudnia 2011
Sen niemowlęcia
Gy Twój maluszek śpi, nie tylko odpoczywa. W niektórych stanach snu, mózg dziecka jest bardziej aktywny niż w trakcie czuwania. Niemowlę powinno mieć zapewnione odpowiednie warunki do spania.
ILE SNU POTRZEBUJE TWOJE DZIECKO
To ile snu potrzebuje Twoje dziecko zależy w od tego w jakim jest wieku oraz od temperatury jego ciała, jego przemiany materii, funkcjonowania układu nerwowego i gospodarki hormonalnej.
Noworodki przesypiają na ogół większą część doby, bo 16-18 do 20godz (moja córka np. 22godziny na dobę), czas czuwania wydłuża się i tak półroczne niemowlę ok 15 godzin na dobę. Starsze dzieci koło 3-4 roku życia przesypiają około 14godzin na dobę. Patrząc jednak na moje dzieci, nie sugerowałabym się tymi statystykami, bo bywa naprawdę bardzo różnie.
Bywa, że noworodki przesypiają całe noce, inne budzą się co dwie godziny. Zdarza się, ze maleństwo, które szybko zaczyna przesypiać noce, później zaczyna wstawać w nocy. Niektóre dzieci, dłużej niż inne budzą się w nocy. We wczesnym etapie powinno szanować się takie potrzeby dziecka i pozwolić mu spać kiedy i ile chce.
NOCNE POBUDKI
Noworodki budą się wielokrotnie w nocy i jest to całkowicie naturalne. Z czasem niemowlę zaczyna rozróżniać dzień od nocy. Będzie to dla niego łatwiejsze, jeśli zadbacie o to, by w nocy włączać jedynie lampkę i nie mówić do dziecka. Jednak nawet tym dzieciom, które wiedzą już, że noc jest porą spania, zdarza się, że zaczynają budzić się w nocy coraz częściej. Przyczyn tego jest kilka:
Twoje dziecko jest głodne- u niemowląt, które zaczynają raczkować, wstawać i chodzić wygrywa chęć poznawania świata z nowej perspektywy, ćwiczenie swoich nowych umiejętności natomiast jedzenie schodzi na dalszy plan. Dziecku w tym wieku często tak bardzo spieszy się do dalszego poznawania świat, że nie jest w stanie usiedzieć zbyt długo przy stole, zjada tyle, ile potrzeba by zaspokoić pierwszy głód, aby jak najszybciej wrócić do ciekawszych zajęć. Potrzeba jedzenia zaspokajana jest wówczas w nocy.
Co możesz zrobić? Podaj dziecku przed snem sycącą kaszkę lub przystaw dziecko do piersi w późnych godzinach wieczornych, być może uda Wam się przespać spokojnie noc.
Twoje dziecko ząbkuje- gdy maluch zaczyna się nadmiernie ślinić, pakuje do buzi rączki (i nie tylko), z dużym prawdopodobieństwem możesz przypuszczać, że wyrzynają mu się ząbki. Dziąsła dziecka są wrażliwe, obolałe i strasznie swędzą, a dziecko jest niespokojne. Aby pomóc maleństwu, możecie kupić żel na dziąsła (polecam Dentinox N), możecie też podawać dziecku herbatkę z melisy. Jeśli dla Twojego dziecka okres ząbkowania jest wyjątkowo trudny, a ból naprawdę silny możesz podać mu paracetamol.
Nadmiar wrażeń- w nocy, gdy dziecko śpi w jego maleńkiej główce porządkują się wszystkie informacje związane z przeżyciami, które towarzyszyły mu w ciągu dnia. Ilość atrakcji dostarczanych maluszkowi w ciągu dnia powinna być ograniczony. Być może w ciągu dnia mieliście gości, wybraliście się na spacer w całkiem nowe miejsce lub robiliście zakupy w głośnym i barwnym supermarkecie. Przed snem przed wszystkim wyciszcie Wasze dziecko. Możecie też urządzić mu przed snem miłą kąpiel oraz relaksujący masaż
Maluszek wyspał się w ciągu dnia- warto zastanowić się nad drzemkami starszego niemowlęcia. Być może jego ostatnia drzemka w ciągu była zbyt długa bądź też zbyt późno się skończyła i dziecko jest po prostu wyspane.
Dziecku towarzyszy lęk- w starszych niemowląt pojawia się lęk przed rozstaniem. Gdy dziecko budzi się w nocy, a Ciebie nie ma obok, maluszek płacze.Możecie rozważyć, aby na jakiś czas zabrać dziecko do Waszego łóżka.
Dziecku zginął smoczek- dzieci korzystające ze smoczków uspokajających wypluwają je w trakcie snu, a znalezienie uspokajacza po omacku jest trudne, dlatego maluszek złości się. Jeśli Twój maluch ma cztery, pięć miesięcy możesz spokojnie spróbować oduczyć go ssania smoczka. Dla dziecka w tym wieku nie stanowi to większego problemu (problemy zaczną się, gdy dziecko będzie starsze). Nie odszukuj dziecku smoczka. Pogłaszcz go, potrzymaj za rączkę lub przytul.
Dziecku jest za gorąco- temperatura w pokoju nie powinna przekraczać 22stopni, a w nocy, najlepsze będzie 19stopni. Wywietrz sypialnię dziecka przed snem, nie ubieraj dziecka zza ciepło na noc. Jeśli w pokoju jest gorąco, podaj dziecku do picia wodę.
Maluszkowi jest niewygodnie- sprawdź czy nie zawinęła się dziecku piżamka, czy nie drapie go metka lub nie zaplątał się w kołderkę.
Mama lub tato są zdenerwowani- każde, nawet najmłodsze dziecko potrafi wyczuć nastrój swojego rodzcia, a więc Wasz spokój to spokój i niezburzony sen Waszego dziecka. Nie pozwalajcie sobie też na burzliwe rozwiązywanie problemów, zwłaszcza wtedy, gdy świadkiem kłótni jest dziecko. Maluch nie będzie mógł spokojnie spać w ciągu dnia, starsze dziecko zaczną męczyć koszmary, zacznie budzić się z krzykiem w nocy, a i w ciągu dnia oddziaływanie kłótni na jego psychikę da o sobie znać.
Dziecko jest chore- przyczyną niespokojnego snu dziecka może być rozpoczynająca się choroba. Przyjrzyj się uważnie czy maluszek nie ma wypieków, zmierz mu temperaturę (jeśli przekracza 38,5 stopnia podaj lek na obniżenie temperatury, który powinien zawsze mieć miejsce w domowej apteczce, a rano skontaktuj się z pediatrą), a może maluszek w dziwny sposób dotyka ucha?
Dziecko może męczyć katar. Pomóż dziecko wpuszczając do każdej dziurki noska 1-2 krople soli fizjologicznej lub skorzystaj z wody morskiej. Ułóż dziecko tak, by jego główka była nieco wyżej od reszty ciała, ułatwi to dziecku oddychanie.
Jeśli chodzi o budzenie się w nocy bywa naprawdę różnie. Mój syn miał półtora roku, gdy przestał budzić się nad ranem na mleko, w tym samym wieku była moja córka. Znam chłopczyka, który od skończenia 3m-ca życia nieprzerwanie przesypiał całe noce i dziewczynkę, która ma dziś prawie 4lata i nadal budzi się w nocy kilka razy.
ILE SNU POTRZEBUJE TWOJE DZIECKO
To ile snu potrzebuje Twoje dziecko zależy w od tego w jakim jest wieku oraz od temperatury jego ciała, jego przemiany materii, funkcjonowania układu nerwowego i gospodarki hormonalnej.
Noworodki przesypiają na ogół większą część doby, bo 16-18 do 20godz (moja córka np. 22godziny na dobę), czas czuwania wydłuża się i tak półroczne niemowlę ok 15 godzin na dobę. Starsze dzieci koło 3-4 roku życia przesypiają około 14godzin na dobę. Patrząc jednak na moje dzieci, nie sugerowałabym się tymi statystykami, bo bywa naprawdę bardzo różnie.
Bywa, że noworodki przesypiają całe noce, inne budzą się co dwie godziny. Zdarza się, ze maleństwo, które szybko zaczyna przesypiać noce, później zaczyna wstawać w nocy. Niektóre dzieci, dłużej niż inne budzą się w nocy. We wczesnym etapie powinno szanować się takie potrzeby dziecka i pozwolić mu spać kiedy i ile chce.
NOCNE POBUDKI
Noworodki budą się wielokrotnie w nocy i jest to całkowicie naturalne. Z czasem niemowlę zaczyna rozróżniać dzień od nocy. Będzie to dla niego łatwiejsze, jeśli zadbacie o to, by w nocy włączać jedynie lampkę i nie mówić do dziecka. Jednak nawet tym dzieciom, które wiedzą już, że noc jest porą spania, zdarza się, że zaczynają budzić się w nocy coraz częściej. Przyczyn tego jest kilka:
Co możesz zrobić? Podaj dziecku przed snem sycącą kaszkę lub przystaw dziecko do piersi w późnych godzinach wieczornych, być może uda Wam się przespać spokojnie noc.
Twoje dziecko ząbkuje- gdy maluch zaczyna się nadmiernie ślinić, pakuje do buzi rączki (i nie tylko), z dużym prawdopodobieństwem możesz przypuszczać, że wyrzynają mu się ząbki. Dziąsła dziecka są wrażliwe, obolałe i strasznie swędzą, a dziecko jest niespokojne. Aby pomóc maleństwu, możecie kupić żel na dziąsła (polecam Dentinox N), możecie też podawać dziecku herbatkę z melisy. Jeśli dla Twojego dziecka okres ząbkowania jest wyjątkowo trudny, a ból naprawdę silny możesz podać mu paracetamol.
Nadmiar wrażeń- w nocy, gdy dziecko śpi w jego maleńkiej główce porządkują się wszystkie informacje związane z przeżyciami, które towarzyszyły mu w ciągu dnia. Ilość atrakcji dostarczanych maluszkowi w ciągu dnia powinna być ograniczony. Być może w ciągu dnia mieliście gości, wybraliście się na spacer w całkiem nowe miejsce lub robiliście zakupy w głośnym i barwnym supermarkecie. Przed snem przed wszystkim wyciszcie Wasze dziecko. Możecie też urządzić mu przed snem miłą kąpiel oraz relaksujący masaż
Maluszek wyspał się w ciągu dnia- warto zastanowić się nad drzemkami starszego niemowlęcia. Być może jego ostatnia drzemka w ciągu była zbyt długa bądź też zbyt późno się skończyła i dziecko jest po prostu wyspane.
Dziecku towarzyszy lęk- w starszych niemowląt pojawia się lęk przed rozstaniem. Gdy dziecko budzi się w nocy, a Ciebie nie ma obok, maluszek płacze.Możecie rozważyć, aby na jakiś czas zabrać dziecko do Waszego łóżka.
Dziecku zginął smoczek- dzieci korzystające ze smoczków uspokajających wypluwają je w trakcie snu, a znalezienie uspokajacza po omacku jest trudne, dlatego maluszek złości się. Jeśli Twój maluch ma cztery, pięć miesięcy możesz spokojnie spróbować oduczyć go ssania smoczka. Dla dziecka w tym wieku nie stanowi to większego problemu (problemy zaczną się, gdy dziecko będzie starsze). Nie odszukuj dziecku smoczka. Pogłaszcz go, potrzymaj za rączkę lub przytul.
Dziecku jest za gorąco- temperatura w pokoju nie powinna przekraczać 22stopni, a w nocy, najlepsze będzie 19stopni. Wywietrz sypialnię dziecka przed snem, nie ubieraj dziecka zza ciepło na noc. Jeśli w pokoju jest gorąco, podaj dziecku do picia wodę.
Maluszkowi jest niewygodnie- sprawdź czy nie zawinęła się dziecku piżamka, czy nie drapie go metka lub nie zaplątał się w kołderkę.
Dziecko jest chore- przyczyną niespokojnego snu dziecka może być rozpoczynająca się choroba. Przyjrzyj się uważnie czy maluszek nie ma wypieków, zmierz mu temperaturę (jeśli przekracza 38,5 stopnia podaj lek na obniżenie temperatury, który powinien zawsze mieć miejsce w domowej apteczce, a rano skontaktuj się z pediatrą), a może maluszek w dziwny sposób dotyka ucha?
Dziecko może męczyć katar. Pomóż dziecko wpuszczając do każdej dziurki noska 1-2 krople soli fizjologicznej lub skorzystaj z wody morskiej. Ułóż dziecko tak, by jego główka była nieco wyżej od reszty ciała, ułatwi to dziecku oddychanie.
Jeśli chodzi o budzenie się w nocy bywa naprawdę różnie. Mój syn miał półtora roku, gdy przestał budzić się nad ranem na mleko, w tym samym wieku była moja córka. Znam chłopczyka, który od skończenia 3m-ca życia nieprzerwanie przesypiał całe noce i dziewczynkę, która ma dziś prawie 4lata i nadal budzi się w nocy kilka razy.
środa, 7 grudnia 2011
Gdy rodzą się bliźnięta
Dziś kiedy, najczęściej, już na badaniu USG rodzice dowiadują się, że zostaną rodzicami dwojga dzieci, a nie jednego, mogą zaopatrzyć się w odpowiednią ilość ubranek i akcesoriów dla dzieci. Jednak nie sąw stanie tak naprawdę przygotować się na to co ich czeka, gdy maleństwa przyjdą na świat.
Jednak świadomość tego co może Cię czekać, zapewni Ci większą kontrolę nad sytuacją.
Bądź przygotowana- zacznij na długo przed planowanym porodem. Skompletuj wyprawkę dla swoich pociech i dużo, bardzo dużo odpoczywaj. Mamy, które mają jedno dziecko narzekają na bark odpoczynku, Ty będziesz mogła skorzystać z tego luksusu jeszcze rzadziej.
Rób wiele rzeczy jednocześnie- budź maluchy o jednej porze, by mogły być razem nakarmione, gdy będą samodzielnie siedziały, kąp je jednocześnie, jednocześnie trzymaj maluchy do odbicia- jedno na ramieniu, drugie na kolanach. Zaoszczędzisz czas. Jeśli c\takie podwójne czynności sprawiają Ci trudność przede wszystkim jak najczęściej angażuj męża do pomocy.
Podziel obowiązki- gdy mąż jest w domu, niech dzieli z Tobą wszystkie obowiązki, domowymi i tymi związanymi z opieka nad dziećmi.
Spróbuj karmienia z obu piersi- karmienie piersią bliźniąt to duży wysiłek, ale wyeliminuje tony butelek i opakować z mlekiem modyfikowanym. Karm maluchy jednocześnie, zaoszczędzi to Twój czas. Trzymaj maluszki pod pachą, główki ułóż na poduszkach na wysokości piersi, nóżki dzieci niech spoczywają za Tobą lub z przodu. Przy każdym karmieniu przystawiaj maluchy do innej piersi. Jeżeli nie masz wystarczającej ilości pokarmu, jednego malucha karm piersią, drugiego butelką- na zmianę. Potrzebujesz 400-500kalorii więcej na każdego malucha oraz dużo odpoczynku.
Zorganizuj sobie pomoc do karmienia- jeśli karmisz butelka, przyda Ci się dodatkowa para rąk do pomocy. Jeśli jednak jesteś sama połóż maluszki na łóżku i usiądź między nimi. Pamiętaj jednak, ze główki maluszków powinny być nieco wyżej od nóżek, aby dzieci się nie zakrztusiły.
Śpij, gdy ty;ko możesz- sen w pierwszych miesiącach życia Twoich dzieci będzie naprawdę rzadkością. Jeśli jeden maluszek obudzi się na karmienie, obudź drugiego. Gdy bliźniaki śpią w ciągu dnia, śpij i ty
Zorganizuj sobie podwójną pomoc- każdej mamie na początku przydaje się pomoc. Tobie przyda się podwójna. Może to być mąż, babcie, przyjaciółka, opiekunka.
Nie reaguj na każdy przejaw niezadowolenia Twoich dzieci- nie możesz być w dwóch miejscach jednocześnie. Ty i maluchy musicie zaakceptować ten fakt.
Podwójne wyposażenie- zakup bliźniaczy wózek, dwa leżaczki, dwa krzesełka do karmienia, dwa foteliki samochodowe.
Porozmawiaj z rodzicami innych bliźniaków- będą najlepszym źródłem informacji i pomocy
Bądź podwójnie czujna- bliźniaki to dwa razy więcej kłopotów. Gdy jeden raczkujący maluch zacznie psocić, drugi najpewniej chętnie się przyłączy lub zacznie psocić w innym miejscu. Im maluchy będą starsze tym lepszym towarzystwem do zabawy będą dla siebie wzajemnie. Kiedy będą starsze będą mogły bawić się wspólnie, a Ty nie będziesz im potrzebna. Na ten luksus nie mogą liczyć mamy jedynaków.
Rób połowę rzeczy w domu- przyrządzaj szybkie obiady lub kupuj gotowe dania. Nie przejmuj się nadto bałaganem.
Jednak świadomość tego co może Cię czekać, zapewni Ci większą kontrolę nad sytuacją.
Bądź przygotowana- zacznij na długo przed planowanym porodem. Skompletuj wyprawkę dla swoich pociech i dużo, bardzo dużo odpoczywaj. Mamy, które mają jedno dziecko narzekają na bark odpoczynku, Ty będziesz mogła skorzystać z tego luksusu jeszcze rzadziej.
Rób wiele rzeczy jednocześnie- budź maluchy o jednej porze, by mogły być razem nakarmione, gdy będą samodzielnie siedziały, kąp je jednocześnie, jednocześnie trzymaj maluchy do odbicia- jedno na ramieniu, drugie na kolanach. Zaoszczędzisz czas. Jeśli c\takie podwójne czynności sprawiają Ci trudność przede wszystkim jak najczęściej angażuj męża do pomocy.
Podziel obowiązki- gdy mąż jest w domu, niech dzieli z Tobą wszystkie obowiązki, domowymi i tymi związanymi z opieka nad dziećmi.
Zorganizuj sobie pomoc do karmienia- jeśli karmisz butelka, przyda Ci się dodatkowa para rąk do pomocy. Jeśli jednak jesteś sama połóż maluszki na łóżku i usiądź między nimi. Pamiętaj jednak, ze główki maluszków powinny być nieco wyżej od nóżek, aby dzieci się nie zakrztusiły.
Śpij, gdy ty;ko możesz- sen w pierwszych miesiącach życia Twoich dzieci będzie naprawdę rzadkością. Jeśli jeden maluszek obudzi się na karmienie, obudź drugiego. Gdy bliźniaki śpią w ciągu dnia, śpij i ty
Nie reaguj na każdy przejaw niezadowolenia Twoich dzieci- nie możesz być w dwóch miejscach jednocześnie. Ty i maluchy musicie zaakceptować ten fakt.
Podwójne wyposażenie- zakup bliźniaczy wózek, dwa leżaczki, dwa krzesełka do karmienia, dwa foteliki samochodowe.
Porozmawiaj z rodzicami innych bliźniaków- będą najlepszym źródłem informacji i pomocy
Bądź podwójnie czujna- bliźniaki to dwa razy więcej kłopotów. Gdy jeden raczkujący maluch zacznie psocić, drugi najpewniej chętnie się przyłączy lub zacznie psocić w innym miejscu. Im maluchy będą starsze tym lepszym towarzystwem do zabawy będą dla siebie wzajemnie. Kiedy będą starsze będą mogły bawić się wspólnie, a Ty nie będziesz im potrzebna. Na ten luksus nie mogą liczyć mamy jedynaków.
Rób połowę rzeczy w domu- przyrządzaj szybkie obiady lub kupuj gotowe dania. Nie przejmuj się nadto bałaganem.
wtorek, 6 grudnia 2011
Karmienie piersią- odciąganie pokarmu
Karmisz piersią, chcesz wrócić do pracy, ale nie chcesz odbierać dziecku naturalnego mleka? Chcesz wyjść bez dziecka? A może po prostu musisz coś zrobić z nadmiarem mleka? Jest jeden prosty sposób- odciąganie pokarmu.
Odciąganie pokarmu ma swoje zastosowania:
-poprawia laktacje
-zmniejsza ciśnienie w przepełnionych piersiach
-nie dopuszcza do zastoju pokarmu w przepełnionych piersiach
-utrzymuje laktacje na dotychczasowym poziomie
-dostarcza mleko z piersi do butelki, gdy Twój maluszek nie może lub nie chce ssać piersi lub, gdy Ty wolisz karmić butelką, ale chcesz dawać dziecku to, co najlepsze
-pozwala na przygotowanie gotowej porcji mleka, gdy Ty jesteś poza domem
-pozwala na dostarczenie choremu dziecku w szpitalu, jeśli nie możesz z nim przebywać (takie sytuacje też się zdarzają)
-umożliwia wznowienie laktacji, jeśli podejmiesz decyzję o zmianie karmienia butelką, na karmienie piersią.
JAK ODCIĄGAĆ POKARM
Kiedyś kobiety stosowały ręczne wyciskanie. Pracochłonne zajęcie z nijakimi efektami. Dzisiaj, gdy tak wiele kobiet decyduje się na naturalne karmienie, a wszyscy wkoło powtarzają jakie to ważne dla zdrowia dzieci, na rynku możemy znaleźć wiele laktatorów, które służą właśnie ściąganiu pokarmu. Jeśli zdecydujesz się na odciąganie pokarmu możesz wybrać laktatory ręczne, są tańsze, a ich wybór będzie najlepszy dla mam,które nie zamierzają zbyt często odciągać mleka oraz laktatory elektryczne, droższe, ale zdecydowanie lepsze dla mam, które będą korzystać z nich często.
JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO ŚCIĄGANIA POKARMU
Przed przystąpieniem do odciągania mleka z piersi powinnaś:
-wybrać porę dnia, kiedy piersi są najbardziej pełne- zazwyczaj jest to ranek. Zaplanuj odciąganie pokarmu, co 3-4godziny. Możesz odciągać mleko po każdym karmieniu. Zarezerwuj sobie czas, ściąganie mleka może trwać od 20min do godziny.
-laktator powinien być umyty po każdym użyciu, wyparzony przed pierwszym użyciem (sprawdź ulotkę)
-znajdź ciche i spokojne miejsce. Jeśli ściągasz pokarm w domu, wybierz porę kiedy Twój maluszek śpi lub opiekę nad nim zleć tacie lub babci
-umyj dokładnie ręce
-wypij szklankę wody lub innego napoju. Ciepły napój bardziej przyspieszy spływanie pokarmu
-ułóż się wygodnie, niech Twoje nogi będą jak najwyżej
-rozluźnij sie
-myśl o dziecku lub o karmieniu piersią, to ułatwi wypływ mleka. Gorące okłady, prysznic, masaż piersi mogą również ułatwić wypływ pokarmu
-przystąp do odciągania mleka. Przestrzegaj sposobu użycia laktatora, który znajdziesz w ulotce. Bądź cierpliwa, mleko nie od razu zacznie spływać do butelki. W pierwszych dniach ilość ściągniętego mleka może być naprawdę niewielka, jeśli jednak będziesz konsekwentna, ilość ta będzie się zwiększała.
PRZECHOWYWANIE ODCIĄGNIĘTEGO MLEKA
Możesz zainwestować w specjalne pojemniki do przechowywania pokarmu lub wykorzystać zwykłe słoiki. Niezależnie od tego co wybierzesz zarówno pojemniki jak i słoiki powinny zostać wyparzone.
Odciągnięte mleko możesz od razu podać głodnemu maleństwu lub przechowywać w lodówce do 48odz albo włożyć do zamrażarki i przechowywać je tam przez 2miesiące. Jeśli chcesz rozmrozić mleko, najlepiej będzie włożyć je do lodówki.
Co mogę dodać od siebie? Gdy urodziło się moje młodsze dziecko, odciąganie pokarmu zaczęłam natychmiast po powrocie do domu. Po niedługim czasie mleka wystarczało mi, aby podawać je starszemu dziecku, które było na mleku modyfikowanym. w ten sposób karmiłam dwoje dzieci. Ściąganie mleka okazało się też nieocenione, gdy synek trafił do szpitala i nie mogłam być z dwójką maluchów jednocześnie.
Mimo codziennego odciągania mleka używałam laktatora ręcznego. Nie wyszłam na tym wcale dobrze, musiałam kupić aż 3laktatory. Dwa wykończyłam.
Znam też dwie mamy, które od pierwszych dni życia swojego dziecka ściągały mleko,a by podawać je swojemu dziecku w butelce.Osiągały nieprawdopodobne efekty.
Odciąganie pokarmu ma swoje zastosowania:
-poprawia laktacje
-zmniejsza ciśnienie w przepełnionych piersiach
-nie dopuszcza do zastoju pokarmu w przepełnionych piersiach
-utrzymuje laktacje na dotychczasowym poziomie
-dostarcza mleko z piersi do butelki, gdy Twój maluszek nie może lub nie chce ssać piersi lub, gdy Ty wolisz karmić butelką, ale chcesz dawać dziecku to, co najlepsze
-pozwala na przygotowanie gotowej porcji mleka, gdy Ty jesteś poza domem
-pozwala na dostarczenie choremu dziecku w szpitalu, jeśli nie możesz z nim przebywać (takie sytuacje też się zdarzają)
-umożliwia wznowienie laktacji, jeśli podejmiesz decyzję o zmianie karmienia butelką, na karmienie piersią.
JAK ODCIĄGAĆ POKARM
Kiedyś kobiety stosowały ręczne wyciskanie. Pracochłonne zajęcie z nijakimi efektami. Dzisiaj, gdy tak wiele kobiet decyduje się na naturalne karmienie, a wszyscy wkoło powtarzają jakie to ważne dla zdrowia dzieci, na rynku możemy znaleźć wiele laktatorów, które służą właśnie ściąganiu pokarmu. Jeśli zdecydujesz się na odciąganie pokarmu możesz wybrać laktatory ręczne, są tańsze, a ich wybór będzie najlepszy dla mam,które nie zamierzają zbyt często odciągać mleka oraz laktatory elektryczne, droższe, ale zdecydowanie lepsze dla mam, które będą korzystać z nich często.
JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO ŚCIĄGANIA POKARMU
Przed przystąpieniem do odciągania mleka z piersi powinnaś:
-wybrać porę dnia, kiedy piersi są najbardziej pełne- zazwyczaj jest to ranek. Zaplanuj odciąganie pokarmu, co 3-4godziny. Możesz odciągać mleko po każdym karmieniu. Zarezerwuj sobie czas, ściąganie mleka może trwać od 20min do godziny.
-laktator powinien być umyty po każdym użyciu, wyparzony przed pierwszym użyciem (sprawdź ulotkę)
-znajdź ciche i spokojne miejsce. Jeśli ściągasz pokarm w domu, wybierz porę kiedy Twój maluszek śpi lub opiekę nad nim zleć tacie lub babci
-umyj dokładnie ręce
-wypij szklankę wody lub innego napoju. Ciepły napój bardziej przyspieszy spływanie pokarmu
-ułóż się wygodnie, niech Twoje nogi będą jak najwyżej
-rozluźnij sie
-myśl o dziecku lub o karmieniu piersią, to ułatwi wypływ mleka. Gorące okłady, prysznic, masaż piersi mogą również ułatwić wypływ pokarmu
-przystąp do odciągania mleka. Przestrzegaj sposobu użycia laktatora, który znajdziesz w ulotce. Bądź cierpliwa, mleko nie od razu zacznie spływać do butelki. W pierwszych dniach ilość ściągniętego mleka może być naprawdę niewielka, jeśli jednak będziesz konsekwentna, ilość ta będzie się zwiększała.
PRZECHOWYWANIE ODCIĄGNIĘTEGO MLEKA
Możesz zainwestować w specjalne pojemniki do przechowywania pokarmu lub wykorzystać zwykłe słoiki. Niezależnie od tego co wybierzesz zarówno pojemniki jak i słoiki powinny zostać wyparzone.
Odciągnięte mleko możesz od razu podać głodnemu maleństwu lub przechowywać w lodówce do 48odz albo włożyć do zamrażarki i przechowywać je tam przez 2miesiące. Jeśli chcesz rozmrozić mleko, najlepiej będzie włożyć je do lodówki.
Co mogę dodać od siebie? Gdy urodziło się moje młodsze dziecko, odciąganie pokarmu zaczęłam natychmiast po powrocie do domu. Po niedługim czasie mleka wystarczało mi, aby podawać je starszemu dziecku, które było na mleku modyfikowanym. w ten sposób karmiłam dwoje dzieci. Ściąganie mleka okazało się też nieocenione, gdy synek trafił do szpitala i nie mogłam być z dwójką maluchów jednocześnie.
Mimo codziennego odciągania mleka używałam laktatora ręcznego. Nie wyszłam na tym wcale dobrze, musiałam kupić aż 3laktatory. Dwa wykończyłam.
Znam też dwie mamy, które od pierwszych dni życia swojego dziecka ściągały mleko,a by podawać je swojemu dziecku w butelce.Osiągały nieprawdopodobne efekty.
Wizyta patronażowa
Zostałaś mamą, wróciłaś już do domu ze swoim długo wyczekiwanym maleństwem. Być może czujesz się teraz zagubiona i przerażona nowymi obowiązkami. Jesteś pełna obaw, czy poradzi sobie w nowej roli i czy prawidłowo zaopiekuje się swoim dzieckiem. Wizyta patronażowa będzie dla Ciebie dobrym rozwiązaniem.
-Położna przyjdzie obejrzeć Ciebie i dziecko na Twoje życzenie, jest to dobrowolna wizyta. Jeśli chcesz, aby położna przyszła do Ciebie powinnaś zgłosić ten fakt zgłosić do przychodni jeszcze w okresie ciąży. Możesz skorzystać z pomocy położnej, która pracuje z Twoim lekarzem rodzinnym, masz też prawo poprosić o pielęgniarkę, którą np. polecił Ci znajomy- wybór należy do Ciebie.
-Teoretycznie położna powinna przyjść do Was z wizytą cztery razy. W praktyce spotkań może być więcej – nawet sześć lub siedem- będzie to zależało od Twoich indywidualnych potrzeb.
-Wizyty patronażowe, nawet te dodatkowe, są bezpłatne, refunduje je NFZ.
-Położna zaopiekuje się Twoim dzieckiem do drugiego miesiąca życia, później opiekę nad maleństwem może przejąć pielęgniarka środowiskowa.
-Możesz również skontaktować się z położną, poprosić o pomoc lub skonsultować dręczący Cię problem.
-Możesz skontaktować się z położną już okresie ciąży. Dzięki temu kontakt będzie bardziej bezpośredni.
-Jeśli położna wykryje jakieś zaniedbania, ma obowiązek skonsultować się z lekarzem pediatrą lub odpowiednią instytucją, np. Ośrodkiem Pomocy Społecznej.
Celem wizyty patronażowej jest udzielenie pomocy i wsparcia Twojej rodzinie. Położna rozpocznie wizytę badaniem stanu Twojego i dziecka. Obejrzy niemowlę, określi stopień gojenia się pępka i może przemyć ranę, sprawdzi ciemiączko, oceni rozwój psychomotoryczny maluszka poprzez sprawdzenie odruchów neurologiczne dziecka. Jeśli karmisz piersią, położna może poprosić, niemowlę do piersi, sprawdzi czy w prawidłowy sposób karmisz maluszka i nauczyć. Wszystko zostanie odnotowane w książeczce zdrowia dziecka. Położna sprawdzi też Twój stan- jak goi się krocze czy też rana po cesarskim cięciu, na jakim etapie jest proces obkurczania macicy i krwawienia połogowego, jak przebiegają ewentualne zmiany hormonalne. Na jednej wizyt ściągane są szwy po nacinaniu krocza bądź brzucha. Położna oceni Waszą sytuację społeczną, określi jakie relacje panują w Waszym domu oraz Wasze umiejętności pedagogiczne. Wszystkie swoje uwagi zanotuje w karcie środowiskowo-rodzinnej.
Jeśli zauważasz coś niepokojącego u dziecka, np. w sprawach fizjologicznych, masz jakiś problem z przewijaniem, karmieniem, kąpaniem, ubieraniem niemowlaka, zapisz sobie wszystko na kartce, by o niczym nie zapomnieć i poproś położną, gdy przyjdzie z wizytą, o wskazówki i pokazanie, jak to robić. Zapytaj o najbliższe badania i szczepienia, o to jak radzić sobie z kolkami, wyrzynaniem ząbków, jak i kiedy rozszerzyć dietę dziecka. Położna udzieli Ci fachowej pomocy również w sprawach dotyczących twojego powrotu do kondycji sprzed ciąży, udzieli Ci informacji na temat diety, ćwiczeń, które pomogą ci wrócić do dawnej sylwetki oraz antykoncepcji lub planowania kolejnej ciąży.
poniedziałek, 5 grudnia 2011
Pielęgnacja pępka
Kikut pępowiny to ostatnia pozostałość przebywania dziecka w macicy matki. Po kilku dniach od urodzenia robi się czarny, a po upływie tygodnia do czterech odpada. Możesz przyspieszyć jego gojenie i chronić przed zakażeniem. Utrzymuj okolice pępka suchą i pozwalaj na jak najczęstszy kontakt z powietrzem.
Gdy zakładasz maluszkowi pieluchę wywiń jej koniec w dół, odsłaniając w ten sposób pępek. Uchronisz go przed kontaktem z moczem, dostęp powietrza będzie swobodny. Koszulkę podwiń do góry. Produkowane są pampersy ze specjalnym otworem na kikut pępka.
Urządzaj maluchowi suche kąpiele, a jeśli kąpiesz go w wanience uważaj, aby nie zamoczyć kikuta pępowiny.
Po każdej kąpieli przykładaj do pępka gaziki nasączone 70%-owym spirytusem, zapewni to czystość i przyspieszy wysuszenia kikuta.
Gojący się pępek zawsze wygląda i pachnie brzydko. Jeśli postępujesz z nim według zaleceń lekarza infekcja jest mało prawdopodobna. Jeżeli pojawi się zaczerwienie lub brzdyko pachnąca wydzielina, zgłoś się z do lekarza.
Gdy zakładasz maluszkowi pieluchę wywiń jej koniec w dół, odsłaniając w ten sposób pępek. Uchronisz go przed kontaktem z moczem, dostęp powietrza będzie swobodny. Koszulkę podwiń do góry. Produkowane są pampersy ze specjalnym otworem na kikut pępka.
Urządzaj maluchowi suche kąpiele, a jeśli kąpiesz go w wanience uważaj, aby nie zamoczyć kikuta pępowiny.
Po każdej kąpieli przykładaj do pępka gaziki nasączone 70%-owym spirytusem, zapewni to czystość i przyspieszy wysuszenia kikuta.
Gojący się pępek zawsze wygląda i pachnie brzydko. Jeśli postępujesz z nim według zaleceń lekarza infekcja jest mało prawdopodobna. Jeżeli pojawi się zaczerwienie lub brzdyko pachnąca wydzielina, zgłoś się z do lekarza.
niedziela, 4 grudnia 2011
Pielęgnacja uszu i nosa
USZY
Współcześnie mówi się o tym, aby nie czyścić uszu dziecka patyczkami. Myj tylko małżowiny uszne, myjką lub watą, ale nie czyść kanału słuchowego wacikiem, palcem czy czymkolwiek innym. Ucho oczyszcza się samo, naturalnie, a próby wydostania woskowiny mogą doprowadzić do jeszcze głębszego wepchnięcie. Jeżeli wydaje Ci się, że woskowina zbiera się w uchu, a nie z niej wypływa, porozmawiaj z lekarzem.
NOS
Podobnie jak wnętrze ucha, wnętrze nosa oczyszcza się samoistnie, w naturalny sposób. Jeżeli wydzielina wydostanie się z noska, wytrzyj go. Nie wkładaj do noska dziecka żadnych patyczków, skręconych chusteczek czy palca. Możesz w ten sposób uszkodził błony śluzowe. Jeżeli dziecko ma katar używaj gumowe gruszki lub aspiratora. Możesz też kupić w aptece wodę morską, która pomoże Ci oczyścić nosek dziecka.
Współcześnie mówi się o tym, aby nie czyścić uszu dziecka patyczkami. Myj tylko małżowiny uszne, myjką lub watą, ale nie czyść kanału słuchowego wacikiem, palcem czy czymkolwiek innym. Ucho oczyszcza się samo, naturalnie, a próby wydostania woskowiny mogą doprowadzić do jeszcze głębszego wepchnięcie. Jeżeli wydaje Ci się, że woskowina zbiera się w uchu, a nie z niej wypływa, porozmawiaj z lekarzem.
NOS
Podobnie jak wnętrze ucha, wnętrze nosa oczyszcza się samoistnie, w naturalny sposób. Jeżeli wydzielina wydostanie się z noska, wytrzyj go. Nie wkładaj do noska dziecka żadnych patyczków, skręconych chusteczek czy palca. Możesz w ten sposób uszkodził błony śluzowe. Jeżeli dziecko ma katar używaj gumowe gruszki lub aspiratora. Możesz też kupić w aptece wodę morską, która pomoże Ci oczyścić nosek dziecka.
sobota, 3 grudnia 2011
Przewijanie
W pierwszych miesiącach życia przewijanie jest częstym zabiegiem. Częste zmienianie pieluch zapobiega odparzeniom. Zajmij czymś dziecko w czasie przewijania, mów, śpiewaj. Ustaw w zasięgu wzroku dziecka zabawki, a gdy będzie większe, interesujące maluszka rzeczy daj mu do rączek. Przewijanie stanie się znacznie prostsze. Nie kieruj się tym, jak mokra jest pielucha. Nowoczesne pieluchy wchłaniają wilgoć tak dobrze, że cały czas są suche, ale długi kontakt skóry z moczem prowadzi do odparzeń.
1. Zanim rozpoczniesz przewijanie, przygotuj sobie potrzebne rzeczy. Wszystko musisz mieć w zasięgu ręki, nie możesz dziecka pozostawić samego. Potrzebne Ci będą:
-czysta pielucha
-czyste ubranko, jeśli jakimś cudem ubranko dziecka zostało zmoczone (co się wcale nie rzadko zdarza)
-waciki i ciepłą wodę, ręcznik do osuszania skóry, nawilżane chusteczki
-maść do pupy
2. Umyj ręce.
3.Zapewnij dziecku rozrywkę- mogą być to zabawki wiszące lub leżące w zasięgu wzroku dziecka, a dla starszego maluszka ciekawa zabawka w rączkach.
4.Podłóż pieluchę tetrową/ ceratkę/ podkład do przewijania, aby zabezpieczyć powierzchnię, na której leży maluszek.
5. Rozepnij ubranko dziecka, odepnij napy pieluchy i sprawdź jaka niespodzianka czeka wewnątrz. Zawiń zabrudzony przód pieluchy, tak, aby maluszek bardziej się nie ubrudził, obmyj jego pupę ciepłą wodą lub chusteczkami. Podnieś nóżki i pupę dziecka (nie za nóżki, bo uszkodzisz mu staw biodrowy), wyciągnij pieluchę i podłóż świeżą. Osusz skórę dziecka i, jeśli jest taka potrzeba, posmaruj.
6.Zwiń brudną pieluchę i, jeśli używasz, włóż do woreczka.
7. Zmień ubranka i pościel jeśli jest taka konieczność.
8.Umyj ręce
I gotowe! Powodzenia!
1. Zanim rozpoczniesz przewijanie, przygotuj sobie potrzebne rzeczy. Wszystko musisz mieć w zasięgu ręki, nie możesz dziecka pozostawić samego. Potrzebne Ci będą:
-czysta pielucha
-czyste ubranko, jeśli jakimś cudem ubranko dziecka zostało zmoczone (co się wcale nie rzadko zdarza)
-waciki i ciepłą wodę, ręcznik do osuszania skóry, nawilżane chusteczki
-maść do pupy
2. Umyj ręce.
3.Zapewnij dziecku rozrywkę- mogą być to zabawki wiszące lub leżące w zasięgu wzroku dziecka, a dla starszego maluszka ciekawa zabawka w rączkach.
4.Podłóż pieluchę tetrową/ ceratkę/ podkład do przewijania, aby zabezpieczyć powierzchnię, na której leży maluszek.
5. Rozepnij ubranko dziecka, odepnij napy pieluchy i sprawdź jaka niespodzianka czeka wewnątrz. Zawiń zabrudzony przód pieluchy, tak, aby maluszek bardziej się nie ubrudził, obmyj jego pupę ciepłą wodą lub chusteczkami. Podnieś nóżki i pupę dziecka (nie za nóżki, bo uszkodzisz mu staw biodrowy), wyciągnij pieluchę i podłóż świeżą. Osusz skórę dziecka i, jeśli jest taka potrzeba, posmaruj.
6.Zwiń brudną pieluchę i, jeśli używasz, włóż do woreczka.
7. Zmień ubranka i pościel jeśli jest taka konieczność.
8.Umyj ręce
I gotowe! Powodzenia!
piątek, 2 grudnia 2011
Ubieranie niemowląt
Rozbieranie i ubieranie niemowlęcia nie jest łatwym zadaniem. Wymachuje rączkami, podkurcza nóżki, jego główka jest duża, a otwory w ubrankach takie małe.
Dla ułatwienia sobie tego niewdzięcznego zadania kupuj koszulki i kaftaniki w całości rozpinane, wybieraj te z napami, guzik może się oderwać i trafić do buzi maluszka. Body kupuj zapinane,zawiązywane kopertowo(moim zdaniem jest to podstawowy element garderoby niemowlęcia, który powinien być zakładany pod każde ubranko i powinno towarzyszyć dziecku przynajmniej przez rok, a nawet półtora roku)- jeśli nie będziesz musiała przekładać ich przez głowę, z pewnością ubieranie będzie prostsze i mniej stresujące. Kupuj też pajace rozpinane na całej długości- to najłatwiejsza do zakładania część garderoby dziecka i chyba najbardziej lubiana przez mamy. Jeśli jednak w szafie Twojego dziecka znajdzie się coś, co trzeba założyć przez głowę, nie załamuj się. Ważne, aby miały szerokie rozcięcie lub były zapinane na zatrzaski.
Przebieraj dziecko tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Kilka kropel mleka nie jest jeszcze powodem do przebierania całego malucha. Zawiąż wokół szyi śliniak lub pieluchę tetrową, aby uchronić ubranko dziecka przed ulewaniem.
Przebieraj maluszka na płaskiej powierzchni, jak przewijak czy Twoje łóżko. Zajmij czymś dziecko.
Potraktuj przebieranie maluszka jako czas na zacieśnianie kontaktów. Mów do dziecka wesoło, opowiadaj o wszystkim co będziesz robiła. Rozciągnij otwór przy szyi. Maluszek boi się kiedy ma zakrytą buzię, dlatego potraktuj ten moment jako zabawę w "a ku ku". Kiedy wkładasz rączki dziecka do rękawków, podwiń je najpierw lub włóż swoją rękę do rękawka i delikatnie wyciągnij rączkę dziecka.
Kiedy masz do zapięcia zamek błyskawiczny odciągnij go od dziecka, ab nie przytrzasnąć jego skóry.
Dla ułatwienia sobie tego niewdzięcznego zadania kupuj koszulki i kaftaniki w całości rozpinane, wybieraj te z napami, guzik może się oderwać i trafić do buzi maluszka. Body kupuj zapinane,zawiązywane kopertowo(moim zdaniem jest to podstawowy element garderoby niemowlęcia, który powinien być zakładany pod każde ubranko i powinno towarzyszyć dziecku przynajmniej przez rok, a nawet półtora roku)- jeśli nie będziesz musiała przekładać ich przez głowę, z pewnością ubieranie będzie prostsze i mniej stresujące. Kupuj też pajace rozpinane na całej długości- to najłatwiejsza do zakładania część garderoby dziecka i chyba najbardziej lubiana przez mamy. Jeśli jednak w szafie Twojego dziecka znajdzie się coś, co trzeba założyć przez głowę, nie załamuj się. Ważne, aby miały szerokie rozcięcie lub były zapinane na zatrzaski.
Przebieraj dziecko tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Kilka kropel mleka nie jest jeszcze powodem do przebierania całego malucha. Zawiąż wokół szyi śliniak lub pieluchę tetrową, aby uchronić ubranko dziecka przed ulewaniem.
Przebieraj maluszka na płaskiej powierzchni, jak przewijak czy Twoje łóżko. Zajmij czymś dziecko.
Potraktuj przebieranie maluszka jako czas na zacieśnianie kontaktów. Mów do dziecka wesoło, opowiadaj o wszystkim co będziesz robiła. Rozciągnij otwór przy szyi. Maluszek boi się kiedy ma zakrytą buzię, dlatego potraktuj ten moment jako zabawę w "a ku ku". Kiedy wkładasz rączki dziecka do rękawków, podwiń je najpierw lub włóż swoją rękę do rękawka i delikatnie wyciągnij rączkę dziecka.
Kiedy masz do zapięcia zamek błyskawiczny odciągnij go od dziecka, ab nie przytrzasnąć jego skóry.
czwartek, 1 grudnia 2011
Obcinane panokci
Obcinanie paznokci nie jest łatwym zadaniem zwłaszcza dla początkujących rodziców. Jest to jednak konieczne, gdyż niemowlęta mają bardzo ostre paznokcie, jeśli ich nie obetniesz, maluszek może podrapać sobie twarz i głowę. Wygląda to później bardzo nieprzyjemnie.
Paznokcie niemowląt są bardzo miękkie, łatwo się je obcina, jeśli nie brać pod uwagę, że są tak maleńkie. Trudniej wychwycić chwilę, kiedy dziecko się nie poruszy. Mamy najchętniej wykorzystują sen maleństwa. Do obcinania paznokcie dziecka używaj specjalnych nożyczek z zaokrąglonymi końcami, jeśli dziecko się poruszy nikt nie zostanie pokuty. Sprawdź nożyczki na sobie, zanim użyjesz ich do obcięcia paznokci dziecka.Zdarzyło nam się kupić nożyczki, po obcięciu którymi bardzo szczypały palce- kiedy sprawdziliśmy je na sobie, sprawa płaczu po obcinaniu paznokci została wyjaśniona.
Paznokcie u rąk obcinaj na okrągło i nie za krótko, ny nie powstały ostre zadziory. Te u nóg na prosto, by nie wrastały w skórę.
Jeżeli zdarzy się, że skaleczysz dziecko podczas obcinania paznokci, nie panikuj i nie załamuj się. Przyłóż sterylny gazik do krwawiącego miejsca i trzymaj tak długo, aż krew przestanie lecieć.
Jeśli Twoje dziecko jest jeszcze maleńkie, jego paznokcie robią się ostre, a Ty nie czujesz się na siłach, załóż mu niedrapki.
Paznokcie niemowląt są bardzo miękkie, łatwo się je obcina, jeśli nie brać pod uwagę, że są tak maleńkie. Trudniej wychwycić chwilę, kiedy dziecko się nie poruszy. Mamy najchętniej wykorzystują sen maleństwa. Do obcinania paznokcie dziecka używaj specjalnych nożyczek z zaokrąglonymi końcami, jeśli dziecko się poruszy nikt nie zostanie pokuty. Sprawdź nożyczki na sobie, zanim użyjesz ich do obcięcia paznokci dziecka.Zdarzyło nam się kupić nożyczki, po obcięciu którymi bardzo szczypały palce- kiedy sprawdziliśmy je na sobie, sprawa płaczu po obcinaniu paznokci została wyjaśniona.
Paznokcie u rąk obcinaj na okrągło i nie za krótko, ny nie powstały ostre zadziory. Te u nóg na prosto, by nie wrastały w skórę.
Jeżeli zdarzy się, że skaleczysz dziecko podczas obcinania paznokci, nie panikuj i nie załamuj się. Przyłóż sterylny gazik do krwawiącego miejsca i trzymaj tak długo, aż krew przestanie lecieć.
Jeśli Twoje dziecko jest jeszcze maleńkie, jego paznokcie robią się ostre, a Ty nie czujesz się na siłach, załóż mu niedrapki.
środa, 30 listopada 2011
Noszenie niemowlęcia
Kiedy nosicie, kołyszecie, tulicie czy układacie do snu swoje nowo narodzone dziecko, dla jego bezpieczeństwa i wygody, musicie pamiętać o kilku prostych zasadach.
Świeżo upieczeni rodzice często boją się dotknąć noworodka.Tak maleńkie dziecko wydaje się delikatne niczym porcelanowe figurki, nie chcą zrobić krzywdy maleństwu. Jednak każdy rodzic musi pamiętać, że również noworodek może odczuwać lęk, gdy przychodzi mu pokonać trasę z łóżeczka w objęcia mamy lub taty. Pomóżcie dziecku pokonać ten lęk.
Tułów i główka noworodka powinny być ułożone wzdłuż jednej, poziomej osi.
Weź na ręce swoje dziecko
Podejdź do dziecka, pokaż się, aby malec nie był zaskoczony. Przemawiaj czule do dziecka, dotknij je delikatnie. Opowiadaj maleństwu o wszystkim co robisz, o tym co za chwilę się wydarzy.
Obróć delikatnie dziecko na plecki (jeśli leży na boczku bądź brzuszku), wsuń dłoń między nóżki dziecka, aż pod bark, ta by jego ciało spoczywało na Twojej ręce. Drugą rękę wsuń pod główkę dziecka.
Powolutku unieś dziecko i przytul maleństwo, aby pod wpływem Twojego ciepła mogło się uspokoić i rozluźnić.
Jak nosić noworodka
Dobrą pozycją do trzeciego miesiąca jego życia jest pozycja na fasolkę. Ułóż dziecko na przedramieniu jednej ręki, drugą wsuń pod nóżki dziecka i podtrzymuj mu pupę. Główka dziecka leży w zgięciu łokcia. Tułów dziecka natomiast jest podparty przedramieniem oraz wsparty na Twoim brzuchu.
Przede wszystkim noś dziecko w pozycji poziomej. Czasem możesz odstąpić od tej pozycji, ale tylko pod warunkiem, że maleństwo nie protestuje. Gdy dziecko będzie trochę starsze, możesz zmienić pozycje na pionową. np. dziecko zwrócone plecami do rodzica. W takiej pozycji tułów dziecka oparty jest o brzuch rodzica. Jedną rękę połóż na klatce piersiowej dziecka, w ten sposób asekurujesz jego tułów, drugą zaś podtrzymuj pupę dziecka- wsuń rękę między nóżki dziecka od przodu lub podłóż po prostu pod pupę.
Możesz obrócić dziecko na bok- weź je na ręce tak jak w pierwszej pozycji. Dziecko oparte na Twoim przedramieniu będzie obrócone przodem lub tyłem do Ciebie.
Gdy dziecko jadło musisz je unieść do odbicia, a więc dziecko musi znaleźć się w pozycji pionowej. Oprzyj dziecko na ramieniu, jedną ręką podtrzymuj pupę, drugą główkę dziecka.
Dopóki Twoje dziecko nie zacznie stabilnie trzymać główki, nie powinno przebywać zbyt długo w pozycji pionowej, dlatego nie kupuj na początku nosidełka. Możesz zainwestować w chustę- dziecko jest w niej naturalnie ułożone. Można w niej nosić nawet kilkutygodniowego malca, jednak pamiętaj, aby dziecko nie przebywało w niej dłużej niż 2 godz naraz.
Odłóż dziecko do łóżeczka
Odkładaj maleństwo do łóżeczka powoli i bardzo spokojnie, aby dziecko się nie wystraszyło. Ułóż brzdąca na pleckach, a jeśli dziecko często ulewa, układaj dziecko na boczku. Dla bezpieczeństwa możesz podeprzeć jego plecki zwiniętym ręcznikiem lub kocykiem. Ważne jest abyście nie układali dziecka tylko na jednym boku, inaczej możecie zorientować się w pewnym momencie, że jego główka jest niesymetryczna. Później trzeba naprawdę się nakombinować, aby przywrócić główce odpowiedni kształt (mój starszy synek chciał leżeć tylko na prawym boczku, po jakimś czasie zorientowaliśmy się że jego główka jest z tyłu strasznie zdeformowana. Jedyną radą było układanie go tylko na drugim boku, co spotykało się ze strasznym protestem, przy drugim dziecku bardzo pilnowaliśmy aby leżało one na obu boczkach.)
Zadbaj, by maluszek nie spał na brzuszku-takie ułożenie w niektórych przypadkach zwiększa ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej. Niech dziecko leży na brzuszku w czasie dziennych drzemek, a najlepiej wtedy, gdy w ogóle nie śpi.
Płaczące maleństwa dobrze jest opatulić, ponieważ wymachiwanie rączkami i nóżkami powoduje jeszcze większy niepokój. Jeśli zauważysz, że akurat Twojemu dziecku to nie odpowiada, nie otulaj go.
W sytuacjach specjalnych
Dzieci,które mają wzmożone lub osłabione napięcie mięśniowe, mogą lękiem reagować na zmiany pozycji. Nie czują się pewnie zwrócone pleckami do podłogi, ponieważ nie potrafią zapanować nad swoim ciałem. Obróć je lekko na bok, aby widziało co się dzieje wokół niego.
Gdy dziecko ma dysplazję bioderek należy nosić je w odpowiedniej pozycji.. Przytulaj maluszka jak najczęściej, jednak leżąc obok dziecka. Gdy musisz je wziąć na ręce, pamiętaj, aby nóżki dziecka były zabezpieczone, nie rozprostowuj ich. Jak najczęściej układaj dziecko na brzuszku (ta pozycja jest bardzo korzystna dla jego bioder), jednak nie unikaj innych pozycji.
Bardzo wiotkie dzieci, te z dysplazją bioder, a także niektóre wcześniaki oraz dzieci z refluksem żołądkowo-przełykowym i z wrodzoną łamliwością kości nie powinny być noszone w chuście.
Noszenie dziecka jest naprawdę bardzo proste. Szybko się tego nauczycie, a Wasze ręce będą układały się w naturalny sposób, tak by było Wam wygodnie.
Świeżo upieczeni rodzice często boją się dotknąć noworodka.Tak maleńkie dziecko wydaje się delikatne niczym porcelanowe figurki, nie chcą zrobić krzywdy maleństwu. Jednak każdy rodzic musi pamiętać, że również noworodek może odczuwać lęk, gdy przychodzi mu pokonać trasę z łóżeczka w objęcia mamy lub taty. Pomóżcie dziecku pokonać ten lęk.
Tułów i główka noworodka powinny być ułożone wzdłuż jednej, poziomej osi.
Weź na ręce swoje dziecko
Podejdź do dziecka, pokaż się, aby malec nie był zaskoczony. Przemawiaj czule do dziecka, dotknij je delikatnie. Opowiadaj maleństwu o wszystkim co robisz, o tym co za chwilę się wydarzy.
Obróć delikatnie dziecko na plecki (jeśli leży na boczku bądź brzuszku), wsuń dłoń między nóżki dziecka, aż pod bark, ta by jego ciało spoczywało na Twojej ręce. Drugą rękę wsuń pod główkę dziecka.
Powolutku unieś dziecko i przytul maleństwo, aby pod wpływem Twojego ciepła mogło się uspokoić i rozluźnić.
Jak nosić noworodka
Dobrą pozycją do trzeciego miesiąca jego życia jest pozycja na fasolkę. Ułóż dziecko na przedramieniu jednej ręki, drugą wsuń pod nóżki dziecka i podtrzymuj mu pupę. Główka dziecka leży w zgięciu łokcia. Tułów dziecka natomiast jest podparty przedramieniem oraz wsparty na Twoim brzuchu.
Przede wszystkim noś dziecko w pozycji poziomej. Czasem możesz odstąpić od tej pozycji, ale tylko pod warunkiem, że maleństwo nie protestuje. Gdy dziecko będzie trochę starsze, możesz zmienić pozycje na pionową. np. dziecko zwrócone plecami do rodzica. W takiej pozycji tułów dziecka oparty jest o brzuch rodzica. Jedną rękę połóż na klatce piersiowej dziecka, w ten sposób asekurujesz jego tułów, drugą zaś podtrzymuj pupę dziecka- wsuń rękę między nóżki dziecka od przodu lub podłóż po prostu pod pupę.
Możesz obrócić dziecko na bok- weź je na ręce tak jak w pierwszej pozycji. Dziecko oparte na Twoim przedramieniu będzie obrócone przodem lub tyłem do Ciebie.
Gdy dziecko jadło musisz je unieść do odbicia, a więc dziecko musi znaleźć się w pozycji pionowej. Oprzyj dziecko na ramieniu, jedną ręką podtrzymuj pupę, drugą główkę dziecka.
Dopóki Twoje dziecko nie zacznie stabilnie trzymać główki, nie powinno przebywać zbyt długo w pozycji pionowej, dlatego nie kupuj na początku nosidełka. Możesz zainwestować w chustę- dziecko jest w niej naturalnie ułożone. Można w niej nosić nawet kilkutygodniowego malca, jednak pamiętaj, aby dziecko nie przebywało w niej dłużej niż 2 godz naraz.
Odłóż dziecko do łóżeczka
Odkładaj maleństwo do łóżeczka powoli i bardzo spokojnie, aby dziecko się nie wystraszyło. Ułóż brzdąca na pleckach, a jeśli dziecko często ulewa, układaj dziecko na boczku. Dla bezpieczeństwa możesz podeprzeć jego plecki zwiniętym ręcznikiem lub kocykiem. Ważne jest abyście nie układali dziecka tylko na jednym boku, inaczej możecie zorientować się w pewnym momencie, że jego główka jest niesymetryczna. Później trzeba naprawdę się nakombinować, aby przywrócić główce odpowiedni kształt (mój starszy synek chciał leżeć tylko na prawym boczku, po jakimś czasie zorientowaliśmy się że jego główka jest z tyłu strasznie zdeformowana. Jedyną radą było układanie go tylko na drugim boku, co spotykało się ze strasznym protestem, przy drugim dziecku bardzo pilnowaliśmy aby leżało one na obu boczkach.)
Zadbaj, by maluszek nie spał na brzuszku-takie ułożenie w niektórych przypadkach zwiększa ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej. Niech dziecko leży na brzuszku w czasie dziennych drzemek, a najlepiej wtedy, gdy w ogóle nie śpi.
Płaczące maleństwa dobrze jest opatulić, ponieważ wymachiwanie rączkami i nóżkami powoduje jeszcze większy niepokój. Jeśli zauważysz, że akurat Twojemu dziecku to nie odpowiada, nie otulaj go.
W sytuacjach specjalnych
Dzieci,które mają wzmożone lub osłabione napięcie mięśniowe, mogą lękiem reagować na zmiany pozycji. Nie czują się pewnie zwrócone pleckami do podłogi, ponieważ nie potrafią zapanować nad swoim ciałem. Obróć je lekko na bok, aby widziało co się dzieje wokół niego.
Gdy dziecko ma dysplazję bioderek należy nosić je w odpowiedniej pozycji.. Przytulaj maluszka jak najczęściej, jednak leżąc obok dziecka. Gdy musisz je wziąć na ręce, pamiętaj, aby nóżki dziecka były zabezpieczone, nie rozprostowuj ich. Jak najczęściej układaj dziecko na brzuszku (ta pozycja jest bardzo korzystna dla jego bioder), jednak nie unikaj innych pozycji.
Bardzo wiotkie dzieci, te z dysplazją bioder, a także niektóre wcześniaki oraz dzieci z refluksem żołądkowo-przełykowym i z wrodzoną łamliwością kości nie powinny być noszone w chuście.
Noszenie dziecka jest naprawdę bardzo proste. Szybko się tego nauczycie, a Wasze ręce będą układały się w naturalny sposób, tak by było Wam wygodnie.
wtorek, 29 listopada 2011
Odbicie połkniętego powietrza
W czasie jedzenia, niezależnie od tego czy dziecko karmione jest piersią czy butelką, maluszek połyka nie tylko mleka, ale także powietrze, które wywołuje poczucie sytości, zanim dziecko się naje, a także wywołuje u dziecka złe samopoczucie. Bardzo ważne jest, aby umożliwić dziecku wydalenie połkniętego powietrza. Zrób to kilka razy podczas karmienia butelką, a gdy karmisz piersią przynajmniej wtedy, gdy zmieniasz pierś. Są trzy sposoby na wywołanie odbicia połkniętego powietrza, wypróbuj wszystkie i wybierz ten, który najbardziej Wam odpowiada.
Na ramieniu-oprzyj dziecko na ramieniu. Masuj lub poklepuj delikatnie plecki. Ta metoda daje najlepsze rezultaty u większości dzieci. Połóż na ramieniu pieluchę tetrową, aby uchronić ubranie przed ulaniem.
Na brzuszku- połóż maluszka na swoich kolanach, tak by brzuszek opierał się o jedną nogę,a główka o drugą. Trzymaj jedną ręką maluszka, a drugą masuj lub delikatnie poklepuj jego plecki. Na kolanach połóż pieluchę tetrową- ochrona przed ulaniem. Taka pozycja działa kojąco na maluszki, które mają kolki gazowe.
Na siedząco- posadź maluszka na swoich kolanach, tak, by jego główka była pochylona do przodu, jedną ręką asekuruj jego tułów i głowę, drugą masuj lub delikatnie poklepuj jego plecki. Pod buzię dziecka podłóż pieluchę tetrową- moim zdaniem jest to niewygodna metoda, ale może akurat Tobie przypadnie do gustu.
Na ramieniu-oprzyj dziecko na ramieniu. Masuj lub poklepuj delikatnie plecki. Ta metoda daje najlepsze rezultaty u większości dzieci. Połóż na ramieniu pieluchę tetrową, aby uchronić ubranie przed ulaniem.
Na brzuszku- połóż maluszka na swoich kolanach, tak by brzuszek opierał się o jedną nogę,a główka o drugą. Trzymaj jedną ręką maluszka, a drugą masuj lub delikatnie poklepuj jego plecki. Na kolanach połóż pieluchę tetrową- ochrona przed ulaniem. Taka pozycja działa kojąco na maluszki, które mają kolki gazowe.
Na siedząco- posadź maluszka na swoich kolanach, tak, by jego główka była pochylona do przodu, jedną ręką asekuruj jego tułów i głowę, drugą masuj lub delikatnie poklepuj jego plecki. Pod buzię dziecka podłóż pieluchę tetrową- moim zdaniem jest to niewygodna metoda, ale może akurat Tobie przypadnie do gustu.
poniedziałek, 28 listopada 2011
Kąpiemy dzidziusia
Codzienne kąpiele to pewien rytuał, który może pomóc dziecku w rozróżniani pór dnia, jest też wskazówką do tego co za chwilę się wydarzy, jeśli oczywiście powtarzacie też wszystkie czynności po kąpieli. Z czasem będzie sygnałem dla dziecka, że zbliża się noc i pora spania. Dlatego też najlepiej jest kapać dziecko właśnie wieczorem. Po kąpieli maluszek z pewnością też szybciej zaśnie. Unikaj kąpieli tuż przed i tuż po karmieniu. Najedzonym maluszkiem nie powinno się wstrząsać, doprowadzi to do nadmiernego ulewania, a głodny maluszek będzie niespokojny. Zarezerwuj sobie czas, tak abyś nie musiała się spieszyć. Nie ostawiaj dziecka samego nawet na sekundę! Wanienkę postaw na płaskiej powierzchni. Obok powinny zmieścić się wszystkie potrzebne przedmioty. Temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić 22stopnie.
MYCIE NA SUCHO
Czyli mycie dziecka bez wanienki napełnionej wodą. Możesz kąpać w ten sposób dziecko dopóki kikut pępowiny nie odpadnie.
1.Wybierz miejsce do mycia- przewijak, Twoje łóżko. Połóż ceratę lub gruby ręcznik.
2.Zanim rozbierzesz dziecko przygotuj mydło dla niemowląt, dwie myjki, waciki lub gaziki do przemywania oczu, ręcznik z kapturkiem, czystą pieluchę i ubranko, maść do pupy, oliwkę i/lub krem, spirytus i wacik do pępka, ciepłą wodę, miseczką z ciepłą, przegotowaną wodą do mysia oczu.
3.Rozbierz dziecko,przykryj je ręcznikiem. Na razie zdejmuj maluszkowi pieluchy.
4.Rozpocznij mycie. Namydlaj skórę delikatnie myjką lub dłonią, do spłukiwania używaj drugiej myjki. Najlepsza kolejność mycia:
-głowa- na początku nie musisz używać szamponu dla niemowląt. Ja używałam szamponu, gdy moje dzieci kończyły pierwszy miesiąc. Obmyj główkę wodą. Gdy skończysz osusz ręcznikiem główkę i włoski dziecka.
-twarz- najpierw obmyj wacikiem, zamoczonym w ciepłej wodzie, obmyj oczy dziecka.Zawsze używaj czystego wacika. Oczko myj od kąta zewnętrznego do oka. Do mycia twarzy nie jest potrzebne mydło. Umyj małżowiny uszne i miejsce wokół, ale nie w środku, gdyż woskowina croniprzed wnikaniem infekcji wgłąb ucha. Osusz twarz i uszy ręcznikiem.
-szyja i klatka piersiowa- tutaj przede wszystkim umyj dokładnie fałdki na szyi dziecka
-ręce- wyprostuj rączki by umyć je dokładnie. Umyj dokładnie wewnętrzne powierzchnie dłoni. Dokładnie umyj też pod paszkami.
-plecy-obróć dziecko na brzuszek, umyj plecki, fałdki na szyi osusz maluszka.
-nóżki- wyprostuj każdą nóżkę, żeby dokładnie umyć też fałdki pod kolanami. Wytrzyj nóżki.
-okolice narządów płciowych i pupa- u dziewczynek okolice krocza myje się od przodu to tyłu. Białe upławy z pochwy są normalne, usuń je używając świeżego wacika zamoczonego w ciepłej wodzie. Przy myciu chłopca zwróć uwagę, by umyć dokładnie w pachwiny, fałdę pośladkową i skórę pod moszną. Te częsci ciała należy umyć najdokładniej.
Kiedy maluszek będzie już umyty, posmaruj go oliwką lub kremem (nawet jeśli do ciałka używałam oliwki, na którą i tak ostatecznie moje dzieci były uczulone, buzię zawsze smarowałam kremem- Emolium, Oilatum lub podobnego), pupę posmaruj kremem do tego przeznaczonym, zajmij się pępkiem. Zasłaniaj te części ciała, których nie smarujesz, aby maluszek nie zmarzł. Na końcu załóż dziecku pieluszkę i ubranko. Jeśli dziecko ma ciemieniuszkę, posmaruj jego główkę oliwka i załóż mu czapeczkę. Po kilku minutach zdejmij czapeczkę i przeczesz włoski dziecka szczotkę o miękkim włosiu.
Kiedy myjesz główkę dziecka i górne partie ciała, przykryj dolne partie ciała maluszka.
KĄPIEL W WANIENCE
Jeżeli Twoje dziecko nie lubi zanurzania w wodzie, stosuj suche kąpiele i ponawiaj próbę kąpieli w wanience co kilka dni. Temperatura wody powinna wynosić 37stopni (możesz kupić termometr do wody lub sprawdzać jej temperaturę zanurzając w niej łokieć- nie możesz czuć ani, że jest zimn, ani, że jest ciepła). Przez całą kąpiel podtrzymuj dziecku głowę i pilnuj, aby się nie wyśliznęło z Waszych rąk. Kąpiel w wanience jest bezpieczna, gdy masz kogoś do pomocy. Jeśli od początku
kąpiesz dziecko w wanience, pamiętaj, aby nie zamoczyć kikuta pępowiny.
1. Wybierze miejsce na postawienie wanienki- może być podłoga, łóżko, stelaż. Wokół musi znaleźć się miejsce na niezbędne przybory.
2.Przygotuj: mydełko i szampon (jeśli go już używasz), gaziki do mycia oczu, ręcznik z kapturkiem, czystą pieluchę i ubranko, maść do pupy, oliwkę i/lub krem, wodę do przemycia oczu, wodę w kubku do spłukania główki (jeśli używasz szamponu), spirytus i gaziki do pępka (jeśli jeszcze kikut nie odpadł),wanienkę(na dno wanienki możesz położyć pieluchę tetrową).
3.Wlej do wanienki wodę, ok. 5cm, sprawdź jej temperaturę łokciem lub termometrem. Możesz użyć do kąpieli specjalnych płynów (Emolium, Oilatum lub podobnego- zapytaj w aptece) wówczas olika nie będzie Ci potrzebne.
4. Rozbierz maluszka.
5.Wkładaj dziecko powoli do wody, cały czas czule do niego przemawiając- to złagodzi jego strach. Podtrzymuj cały czas ręką główkę dziecka.
6. Wolną ręką myj dziecko. Najpierw głowa (jeśli myjesz ją szamponem, spłucz go polewając delikatnie główkę dziecka wodą ciepłą wodą z kubka, pamiętaj jednak by nie polać twarzy dziecka), następnie twarz dziecka, uszka, szyjkę i resztę ciała. Aby umyć plecki, przechyl dziecko do przodu, jedną ręką mocno podtrzymując tułów i głowę dziecka z przodu.
Spłucz ciało dziecka.
7. Osusz dziecko ręcznikiem posmaruj go oliwką lub kremem, pupę posmaruj kremem do tego przeznaczonym, zajmij się pępkiem. Zasłaniaj te części ciała, których nie smarujesz, żeby maluszek nie zmarzł. Na końcu załóż dziecku pieluszkę i ubranko.
MYCIE NA SUCHO
Czyli mycie dziecka bez wanienki napełnionej wodą. Możesz kąpać w ten sposób dziecko dopóki kikut pępowiny nie odpadnie.
1.Wybierz miejsce do mycia- przewijak, Twoje łóżko. Połóż ceratę lub gruby ręcznik.
2.Zanim rozbierzesz dziecko przygotuj mydło dla niemowląt, dwie myjki, waciki lub gaziki do przemywania oczu, ręcznik z kapturkiem, czystą pieluchę i ubranko, maść do pupy, oliwkę i/lub krem, spirytus i wacik do pępka, ciepłą wodę, miseczką z ciepłą, przegotowaną wodą do mysia oczu.
3.Rozbierz dziecko,przykryj je ręcznikiem. Na razie zdejmuj maluszkowi pieluchy.
4.Rozpocznij mycie. Namydlaj skórę delikatnie myjką lub dłonią, do spłukiwania używaj drugiej myjki. Najlepsza kolejność mycia:
-głowa- na początku nie musisz używać szamponu dla niemowląt. Ja używałam szamponu, gdy moje dzieci kończyły pierwszy miesiąc. Obmyj główkę wodą. Gdy skończysz osusz ręcznikiem główkę i włoski dziecka.
-twarz- najpierw obmyj wacikiem, zamoczonym w ciepłej wodzie, obmyj oczy dziecka.Zawsze używaj czystego wacika. Oczko myj od kąta zewnętrznego do oka. Do mycia twarzy nie jest potrzebne mydło. Umyj małżowiny uszne i miejsce wokół, ale nie w środku, gdyż woskowina croniprzed wnikaniem infekcji wgłąb ucha. Osusz twarz i uszy ręcznikiem.
-szyja i klatka piersiowa- tutaj przede wszystkim umyj dokładnie fałdki na szyi dziecka
-ręce- wyprostuj rączki by umyć je dokładnie. Umyj dokładnie wewnętrzne powierzchnie dłoni. Dokładnie umyj też pod paszkami.
-plecy-obróć dziecko na brzuszek, umyj plecki, fałdki na szyi osusz maluszka.
-nóżki- wyprostuj każdą nóżkę, żeby dokładnie umyć też fałdki pod kolanami. Wytrzyj nóżki.
-okolice narządów płciowych i pupa- u dziewczynek okolice krocza myje się od przodu to tyłu. Białe upławy z pochwy są normalne, usuń je używając świeżego wacika zamoczonego w ciepłej wodzie. Przy myciu chłopca zwróć uwagę, by umyć dokładnie w pachwiny, fałdę pośladkową i skórę pod moszną. Te częsci ciała należy umyć najdokładniej.
Kiedy maluszek będzie już umyty, posmaruj go oliwką lub kremem (nawet jeśli do ciałka używałam oliwki, na którą i tak ostatecznie moje dzieci były uczulone, buzię zawsze smarowałam kremem- Emolium, Oilatum lub podobnego), pupę posmaruj kremem do tego przeznaczonym, zajmij się pępkiem. Zasłaniaj te części ciała, których nie smarujesz, aby maluszek nie zmarzł. Na końcu załóż dziecku pieluszkę i ubranko. Jeśli dziecko ma ciemieniuszkę, posmaruj jego główkę oliwka i załóż mu czapeczkę. Po kilku minutach zdejmij czapeczkę i przeczesz włoski dziecka szczotkę o miękkim włosiu.
Kiedy myjesz główkę dziecka i górne partie ciała, przykryj dolne partie ciała maluszka.
KĄPIEL W WANIENCE
Jeżeli Twoje dziecko nie lubi zanurzania w wodzie, stosuj suche kąpiele i ponawiaj próbę kąpieli w wanience co kilka dni. Temperatura wody powinna wynosić 37stopni (możesz kupić termometr do wody lub sprawdzać jej temperaturę zanurzając w niej łokieć- nie możesz czuć ani, że jest zimn, ani, że jest ciepła). Przez całą kąpiel podtrzymuj dziecku głowę i pilnuj, aby się nie wyśliznęło z Waszych rąk. Kąpiel w wanience jest bezpieczna, gdy masz kogoś do pomocy. Jeśli od początku
kąpiesz dziecko w wanience, pamiętaj, aby nie zamoczyć kikuta pępowiny.
1. Wybierze miejsce na postawienie wanienki- może być podłoga, łóżko, stelaż. Wokół musi znaleźć się miejsce na niezbędne przybory.
2.Przygotuj: mydełko i szampon (jeśli go już używasz), gaziki do mycia oczu, ręcznik z kapturkiem, czystą pieluchę i ubranko, maść do pupy, oliwkę i/lub krem, wodę do przemycia oczu, wodę w kubku do spłukania główki (jeśli używasz szamponu), spirytus i gaziki do pępka (jeśli jeszcze kikut nie odpadł),wanienkę(na dno wanienki możesz położyć pieluchę tetrową).
3.Wlej do wanienki wodę, ok. 5cm, sprawdź jej temperaturę łokciem lub termometrem. Możesz użyć do kąpieli specjalnych płynów (Emolium, Oilatum lub podobnego- zapytaj w aptece) wówczas olika nie będzie Ci potrzebne.
4. Rozbierz maluszka.
5.Wkładaj dziecko powoli do wody, cały czas czule do niego przemawiając- to złagodzi jego strach. Podtrzymuj cały czas ręką główkę dziecka.
6. Wolną ręką myj dziecko. Najpierw głowa (jeśli myjesz ją szamponem, spłucz go polewając delikatnie główkę dziecka wodą ciepłą wodą z kubka, pamiętaj jednak by nie polać twarzy dziecka), następnie twarz dziecka, uszka, szyjkę i resztę ciała. Aby umyć plecki, przechyl dziecko do przodu, jedną ręką mocno podtrzymując tułów i głowę dziecka z przodu.
Spłucz ciało dziecka.
7. Osusz dziecko ręcznikiem posmaruj go oliwką lub kremem, pupę posmaruj kremem do tego przeznaczonym, zajmij się pępkiem. Zasłaniaj te części ciała, których nie smarujesz, żeby maluszek nie zmarzł. Na końcu załóż dziecku pieluszkę i ubranko.
niedziela, 27 listopada 2011
Początki karmienia, cz. 2 - karmienie butelką
Karmienie butelką jest znaczne prostsze niż karmienie piersią. Dziecku łatwiej jest ssać przez smoczek.Musisz nabrać wprawy w wyparzaniu i przygotowywaniu mieszanki, jednak jest to proste.
WYBÓR MIESZANKI I PRZYGOTOWANIE MLEKA
Mieszanki dla noworodków i niemowląt, które nie skończyły 6miesięcy oznaczone są cyferką 1. Na rynku jest wiele mieszanek mlecznych dla niemowląt, ich ceny są bardzo zróżnicowane. Wszystkie te mieszanki spełniają rygorystyczne normy. Porozmawiaj z lekarza pediatry, które mleko będzie najlepsze dla Twojego dziecka. Może się jednak zdarzyć, że Twoje dziecko źle zareaguje na wybraną mieszankę, wówczas będziesz musiała zmienić mleko na inne.
Pamiętaj, aby do przygotowania mleka używać przegotowanej wody przez co najmniej 5 min (zaleca się, aby do przygotowania mieszanek dla dzieci używać nisko zmineralizowanej wody mineralnej niegazowanej). Sposób przygotowania mleka jest zawsze dokładnie opisany na opakowaniu mleka, dlatego dokładnie przeczytaj instrukcje zamieszczone na opakowaniu.
Sprawdzaj termin przydatność do spożycia (na ogół data ważności jest długa, a po otwarciu opakowania 3-4tygodnie- jest to wystarczający czas na zużycie mleka).
Przed przystąpieniem do przygotowania pokarmy, umyj dokładnie ręce.
Sterylizuj butelki do mleka i wody, przed każdym karmieniem (do ok. 6 m-ca życia).
Wszystkie przedmioty, których używasz do przygotowania mleka powinny być dokładnie umyte. Butelki i smoczki wygotowane (producenci zamieszczają w ulotkach informacje dotyczące czasu wugotowywania przedmiotów przed pierwszym użyciem).
Mleko możesz podgrzać, stawiając butelkę pod strumieniem gorącej wody, możesz w małym garnuszku zagrzać wodę i wstawić do niej butelkę z mlekiem. Do podgrzewania możesz używać też kuchenki mikrofalowej (najczęściej spotykam się z odradzaniem podgrzewania mleka w kuchenkach mikrofalowych, co jest uzasadnione tym, że mleko może podgrzać się nierówno i poparzyć dziecko, należy jednak pamiętać jedynie o tym,a by wymieszać mleko potrząsając butelką- od zawsze używam kuchenki mikrofalowej. Podgrzewam w butelce wodę, a po wyjęciu z mikrofali wsypuję proszek i całość dokładnie mieszam). Możesz użyć też podgrzewacza do butelek i słoików (koszt podgrzewacza to ok. 100zł, podgrzewacze najlepiej sprawdzają się w nocy, jednak należy pamiętać, aby nie zostawiać w podrzewaczu butelki z gotowym mlekiem, gdyż najpewniej skiśnie zanim go użyjesz. Do podgrzewacza wstawiaj butelkę z przegotowaną woda, ustaw temperaturę, a gdy nadejdzie pora karmienia dosyp tylko proszek).
Sprawdzaj temperaturę mieszanki wylewając kilka kropel na nadgarstek, nie powinnaś czuć ani, że jest zimna, ani, że jest ciepłe. Zaraz po podgrzaniu podaj dziecku mleko.
Nie używaj ponownie resztek z poprzedniego karmienia.
Puszki i torebki z proszkiem powinny być zawsze szczelnie zamknięty i przechowywane w suchym miejscu.
Do sterylizacji zagotuj wodę w garnku, wrzuć do gotującej się wody butelki, smoczki, nakrętki, przykrywki, łyżeczki, gotuj przez 5min. Wszystkie przedmioty wysusz.
Możesz też kupić sterylizator.
KARMIENIE BUTELKĄ I CZUŁOŚĆ
Karmienie piersią gwarantuje matce i dziecku bliskość. Nie pozwól na to, aby Twoje dziecko karmione butelką miało ograniczony ten kontakt.
Nie podpieraj butelki- Twoje dziecko potrzebuje czułości, podpieranie butelki odbierze mu tę przyjemność. W ramionach mamy karmienie będzie dużo przyjemniejsze. Pod żadnym pozorem nie zostawiaj dziecka samego. Nie pozwalaj dziecku zasypiać z butelka w buzi, gdyż prowadzi to do próchnicy zębów.
Przytulaj dziecko do piersi kiedy to tylko możliwe- nawet karmiąc butelką, możesz rozpiąć bluzkę oraz stanik i przytulić dziecko do piersi. Dla Was obojga będzie to czymś wyjątkowym.\
Ogranicz liczbę osób karmiących maleństwo- staraj się na początku sama karmić dziecko, aby Wasza więź była coraz silniejsza. Zbyt duża liczba osób karmiących dziecko, nie sprzyja temu. Później możesz dzielić tę przyjemność z innymi.
Zmieniaj ręce w trakcie karmienia- przeniesienie maluszka na drugą rękę , da mu szansę na lepsze poznawanie otoczenia. Tobie również przyda się zmiana pozycji.
Pozwól dziecku na decydowanie o końcu karmienia- nie zmuszaj go picia nawet jeśli w butelce została połowa przewidzianej porcji. Maluszek wie kiedy przestać jeść.Zmuszanie dziecka do jedzenia może prowadzić do otyłości.
Nie spiesz się- jeśli widzisz, że maluszek nie przerywa ssania być może musi zaspokoić tę potrzebę. Podaj mu butelkę z wodą lub na krótko smoczek uspokajający. Jeśli dziecko grymasi po każdym karmieniu, pomyśl o zwiększeniu porcji.
Bądź pozytywnie nastawiona do karmienia butelką- jeżeli bardzo chciałaś karmić piersią, a z jakiegoś powodu nie możesz tego robić, nie miej poczucia winy. Karmienie butelką również zapewni Twojemu dziecku czułość i dobre odżywianie.
KILKA RAD
-Daj znać maluszkowi, że mleko jest gotowe- muśnij jego policzek palcem lub czubkiem smoczka, gdy odwróci główkę w stronę butelki i otworzy buzię gotowe do ssania, włóż delikatnie smoczek do buzi dziecka, maluszek z pewnością zacznie ssać.
-Przechyl butelkę na tyle wysoko, by smoczek zawsze wypełniony był mlekiem. Jeśli powietrze wypełni smoczek, dziecko za dużo się go nałyka, co doprowadzi do powstania gazów w jelitach.
-Jeżeli na początku dziecko nie wypija zbyt dużych ilości mleka, nie przejmuj się. Jego potrzeby na początku są minimalne (mój synek wypijał na początku 20-30ml mleka, z każdym dniem ta ilość stopniowo się zwiększała). Jeśli maluszek zaśnie po wypiciu niewielkiej ilości mleka najpewniej ma dość. Jeśli się złości,podnieś dziecko do odbicia. Gdy mu się odbija możesz spróbować kontynuować karmienie, jeśli maluszek nadal wypluwa smoczek, najwyraźniej się najadł.
-Upewnij się, że strumień mleka przechodzący przez dziurki smoczka jest odpowiedni. Jeśli mleko wypływa ciągłym strumieniem oznacza to, że dziurka jest za duża, jeśli spadnie jedna, czy dwie krople, znaczy, że dziurka jest za mała. Obserwuj dziecko podczas karmienia, jeśli w ssanie wkłada dużo wysiłku i jest rozdrażnione, dziurka w smoczku jest za mała, jeśli słyszysz bulgotanie, mleko wypływa dziecku z buzi, albo dziecko się krztusi, dziurka w smoczku jest za duża. Generalnie nie powinnaś mieć takiego problemy jeśli kupisz smoczek w odpowiednim rozmiarze- patrz na opakowaniach.
WYBÓR MIESZANKI I PRZYGOTOWANIE MLEKA
Mieszanki dla noworodków i niemowląt, które nie skończyły 6miesięcy oznaczone są cyferką 1. Na rynku jest wiele mieszanek mlecznych dla niemowląt, ich ceny są bardzo zróżnicowane. Wszystkie te mieszanki spełniają rygorystyczne normy. Porozmawiaj z lekarza pediatry, które mleko będzie najlepsze dla Twojego dziecka. Może się jednak zdarzyć, że Twoje dziecko źle zareaguje na wybraną mieszankę, wówczas będziesz musiała zmienić mleko na inne.
Pamiętaj, aby do przygotowania mleka używać przegotowanej wody przez co najmniej 5 min (zaleca się, aby do przygotowania mieszanek dla dzieci używać nisko zmineralizowanej wody mineralnej niegazowanej). Sposób przygotowania mleka jest zawsze dokładnie opisany na opakowaniu mleka, dlatego dokładnie przeczytaj instrukcje zamieszczone na opakowaniu.
Sprawdzaj termin przydatność do spożycia (na ogół data ważności jest długa, a po otwarciu opakowania 3-4tygodnie- jest to wystarczający czas na zużycie mleka).
Przed przystąpieniem do przygotowania pokarmy, umyj dokładnie ręce.
Sterylizuj butelki do mleka i wody, przed każdym karmieniem (do ok. 6 m-ca życia).
Wszystkie przedmioty, których używasz do przygotowania mleka powinny być dokładnie umyte. Butelki i smoczki wygotowane (producenci zamieszczają w ulotkach informacje dotyczące czasu wugotowywania przedmiotów przed pierwszym użyciem).
Mleko możesz podgrzać, stawiając butelkę pod strumieniem gorącej wody, możesz w małym garnuszku zagrzać wodę i wstawić do niej butelkę z mlekiem. Do podgrzewania możesz używać też kuchenki mikrofalowej (najczęściej spotykam się z odradzaniem podgrzewania mleka w kuchenkach mikrofalowych, co jest uzasadnione tym, że mleko może podgrzać się nierówno i poparzyć dziecko, należy jednak pamiętać jedynie o tym,a by wymieszać mleko potrząsając butelką- od zawsze używam kuchenki mikrofalowej. Podgrzewam w butelce wodę, a po wyjęciu z mikrofali wsypuję proszek i całość dokładnie mieszam). Możesz użyć też podgrzewacza do butelek i słoików (koszt podgrzewacza to ok. 100zł, podgrzewacze najlepiej sprawdzają się w nocy, jednak należy pamiętać, aby nie zostawiać w podrzewaczu butelki z gotowym mlekiem, gdyż najpewniej skiśnie zanim go użyjesz. Do podgrzewacza wstawiaj butelkę z przegotowaną woda, ustaw temperaturę, a gdy nadejdzie pora karmienia dosyp tylko proszek).
Sprawdzaj temperaturę mieszanki wylewając kilka kropel na nadgarstek, nie powinnaś czuć ani, że jest zimna, ani, że jest ciepłe. Zaraz po podgrzaniu podaj dziecku mleko.
Nie używaj ponownie resztek z poprzedniego karmienia.
Puszki i torebki z proszkiem powinny być zawsze szczelnie zamknięty i przechowywane w suchym miejscu.
Do sterylizacji zagotuj wodę w garnku, wrzuć do gotującej się wody butelki, smoczki, nakrętki, przykrywki, łyżeczki, gotuj przez 5min. Wszystkie przedmioty wysusz.
Możesz też kupić sterylizator.
KARMIENIE BUTELKĄ I CZUŁOŚĆ
Karmienie piersią gwarantuje matce i dziecku bliskość. Nie pozwól na to, aby Twoje dziecko karmione butelką miało ograniczony ten kontakt.
Nie podpieraj butelki- Twoje dziecko potrzebuje czułości, podpieranie butelki odbierze mu tę przyjemność. W ramionach mamy karmienie będzie dużo przyjemniejsze. Pod żadnym pozorem nie zostawiaj dziecka samego. Nie pozwalaj dziecku zasypiać z butelka w buzi, gdyż prowadzi to do próchnicy zębów.
Przytulaj dziecko do piersi kiedy to tylko możliwe- nawet karmiąc butelką, możesz rozpiąć bluzkę oraz stanik i przytulić dziecko do piersi. Dla Was obojga będzie to czymś wyjątkowym.\
Ogranicz liczbę osób karmiących maleństwo- staraj się na początku sama karmić dziecko, aby Wasza więź była coraz silniejsza. Zbyt duża liczba osób karmiących dziecko, nie sprzyja temu. Później możesz dzielić tę przyjemność z innymi.
Zmieniaj ręce w trakcie karmienia- przeniesienie maluszka na drugą rękę , da mu szansę na lepsze poznawanie otoczenia. Tobie również przyda się zmiana pozycji.
Pozwól dziecku na decydowanie o końcu karmienia- nie zmuszaj go picia nawet jeśli w butelce została połowa przewidzianej porcji. Maluszek wie kiedy przestać jeść.Zmuszanie dziecka do jedzenia może prowadzić do otyłości.
Nie spiesz się- jeśli widzisz, że maluszek nie przerywa ssania być może musi zaspokoić tę potrzebę. Podaj mu butelkę z wodą lub na krótko smoczek uspokajający. Jeśli dziecko grymasi po każdym karmieniu, pomyśl o zwiększeniu porcji.
Bądź pozytywnie nastawiona do karmienia butelką- jeżeli bardzo chciałaś karmić piersią, a z jakiegoś powodu nie możesz tego robić, nie miej poczucia winy. Karmienie butelką również zapewni Twojemu dziecku czułość i dobre odżywianie.
KILKA RAD
-Daj znać maluszkowi, że mleko jest gotowe- muśnij jego policzek palcem lub czubkiem smoczka, gdy odwróci główkę w stronę butelki i otworzy buzię gotowe do ssania, włóż delikatnie smoczek do buzi dziecka, maluszek z pewnością zacznie ssać.
-Przechyl butelkę na tyle wysoko, by smoczek zawsze wypełniony był mlekiem. Jeśli powietrze wypełni smoczek, dziecko za dużo się go nałyka, co doprowadzi do powstania gazów w jelitach.
-Jeżeli na początku dziecko nie wypija zbyt dużych ilości mleka, nie przejmuj się. Jego potrzeby na początku są minimalne (mój synek wypijał na początku 20-30ml mleka, z każdym dniem ta ilość stopniowo się zwiększała). Jeśli maluszek zaśnie po wypiciu niewielkiej ilości mleka najpewniej ma dość. Jeśli się złości,podnieś dziecko do odbicia. Gdy mu się odbija możesz spróbować kontynuować karmienie, jeśli maluszek nadal wypluwa smoczek, najwyraźniej się najadł.
-Upewnij się, że strumień mleka przechodzący przez dziurki smoczka jest odpowiedni. Jeśli mleko wypływa ciągłym strumieniem oznacza to, że dziurka jest za duża, jeśli spadnie jedna, czy dwie krople, znaczy, że dziurka jest za mała. Obserwuj dziecko podczas karmienia, jeśli w ssanie wkłada dużo wysiłku i jest rozdrażnione, dziurka w smoczku jest za mała, jeśli słyszysz bulgotanie, mleko wypływa dziecku z buzi, albo dziecko się krztusi, dziurka w smoczku jest za duża. Generalnie nie powinnaś mieć takiego problemy jeśli kupisz smoczek w odpowiednim rozmiarze- patrz na opakowaniach.
sobota, 26 listopada 2011
Początki karmienia, cz. 1 - karmienie piersią
Zapewne widziałaś nieraz karmiącą piersią kobietę. Wydawało się to takie proste, jednakże gdy pierwszy raz przystawisz noworodka do piersi nic nie jest łatwe i naturalne. Mimo wielkiego wysiłku nie możesz nakłonić dziecka do wzięcia brodawki do buzi i rozpoczęcia ssania. Maluszek zaczyna grymasić, a ty jesteś załamana. Najpewniej za chwilę oboje zaczniecie płakać. Nie myśl, że nie poradzisz sobie z macierzyństwem. Nie rezygnuj z karmienia piersią. Tak wyglądają początki karmienia. Nie jest to czynność instynktowna, trzeba się jej nauczyć. Daj sobie i maleństwu trochę czasu, a za jakiś czas będzie Wam znacznie łatwiej.
Zacznij natychmiast- jeżeli dziecko może zostać przy Tobie zaraz po porodzie, spróbuj przystawić je do piersi. Nie denerwuj się, jeśli pierwsza próba się nie powiedzie. Robienie tego na siłę, po ogromnych wysiłkach przy porodzie, prowadzi do porażki. Przytul maluszka do piersi. Jeśli nie udały Ci się próby na sali poporodowej, spróbuj, gdy dziecko zostanie przyniesione po rutynowych badaniach. Im szybciej zaczniesz, tym lepiej. Czeka Was wiele prób nim Ty i Twoje dziecko staniecie się zgranymi partnerami.
Próby, próby i jeszcze raz próby- to, że na początku w Twoich piersiach znajduje się mało pokarmu, nie jest powodem do zmartwień. Może Ci się wydawać, że maluszek się nie najada, ale tak naprawdę skład i ilość pożywienia są dostosowane do potrzeb dziecka. Na początek maluszek potrzebuje naprawdę niewiele. Te pierwsze próby powinny Ci służyć do wyrabiania techniki karmienia.
Nie pozwól na dokarmianie butelki- z mojego doświadczenia wynika, że w polskich szpitalach niechętnie dokarmia się dziecko butelką. Gdyby jednak zdarzyło się inaczej nie zgadzaj się na dokarmianie. Jeśli maluszek nie będzie ssał, piersi nie będą stymulowane, a to zagraża całemu przedsięwzięciu.
Daj sobie i dziecku czas- oboje nie macie w tej dziedzinie doświadczenia, oboje musicie się wiele nauczyć i wykazać dużo cierpliwości. Zanim się zgracie, popełnisz wiele błędów. Jeżeli jedno z Was miało trudności przy porodzie, wszystko może się opóźnić. Prześpijcie trudny czas.
Nie odrzucaj pomocy- w szpitalu poproś o pomoc położną, aby pokazała Ci jak najlepiej karmić dziecko (może nie być zbyt chętna do udzielania Ci rad, ale pamiętaj, z jest to jej obowiązkiem), poradź się również pielęgniarki środowiskowej, gdy przyjdzie do Ciebie z wizytą. Rozmawiaj też z innymi matkami.
Odpręż się- nie jest to łatwe, gdy po raz pierwszy zostałaś matką, ale jest to bardzo ważne przy karmieniu piersią. Napięcie może powodować hamowanie wypływu mleka. Jeżeli czujesz się spięta, poproś gości o opuszczenie sali. Wykonaj ćwiczenia relaksujące. Poczytaj, posłuchaj przez chwilę muzyki.
PODSTAWY KARMIENIA PIERSIĄ
-Napij się wody, mleka lub soku. Szklankę z napojem postaw w zasięgu rąk, tak byś mogła po nią swobodnie sięgnąć podczas karmienia.
-Ułóż się wygodnie. Z noworodkiem najlepiej jest się położyć. Później możesz siadać, właściwie gdzie zechcesz. Jeśli karmisz w pozycji siedzącej, podłóż pod rękę poduszkę.
-Chwyć pierś- kciuk i palec wskazujący muszą obejmować brodawkę and otoczką. Muśnij policzek i usta dziecka, dziecko zwróci się w kierunku piersi gotowe do ssania. Jeżeli chcesz, aby maluszek otworzył buzię szerzej, połaskocz jego usta brodawką. Włóż delikatnie brodawkę do buzi dziecka. Maluszek zamknie buzię, chwyci brodawkę i powinien zacząć ją ssać. Powtórz czynność kilkakrotnie, jeśli zaistnieje taka konieczność. Nie zmuszaj dziecka.
-Upewnij się, że maluszek trzyma w buzi brodawkę z jej otoczką. Uciskanie samej brodawki nie wywołuje ucisku na gruczoły, które produkują mleko, a tym samym głód dziecka nie zostanie zaspokojony. POza tym może to wywołać ból brodawki.
-Upewnij się, że dziecko nie ssie swojej dolnej wargi lub języka. Sprawdź to odciągając jego dolną wargę. Jeśli tak się dzieje, delikatnie wyciągnij ją na zewnątrz, gdy maluszek ssie.
- Obserwuj czy pierś nie blokuje dziecku otworów nosa. Jeśli tak, uciśnij delikatnie przy nosku, tak by dziecko mogło swobodnie oddychać.
-Spójrz na policzki dziecka- powinny poruszać się zdecydowanie i rytmicznie. Oznacza to, ze dziecko prawidłowo ssie pierś. Gdy zacznie lecieć pokarm, usłyszysz połykanie. Jeśli maluszek zacznie się krztusić- nie nadążą z połykaniem- przerwij na chwile karmienie.
-Pierwszego dnia przystaw dziecko na do każdej piersi na 2-3min, licząc czas, w którym dziecko trzymało brodawkę w buzi. Każdego dnia dodawaj 2min, aż dojdziesz do10min. Jeżeli po 10min maluszek jest nadal głodny, przystaw go do drugiej piersi, jeżeli po opróżnieniu drugiej piersi nadal jest głodny, przystaw go do pierwszej piersi. Jeżeli dziecko zaśnie nim przystawisz go do drugiej piersi, doprowadź do odbicia, dziecko powinno się obudzić i kontynuować ssanie.
Jeśli pierwsze karmienie zaczęłaś od prawej piersi, kolejne rozpocznij od lewej i kontunuuj taką zmianę przy każdym karmieniu.
-Po zakończeniu karmienia, jeśli o możliwe, nie zasłaniaj od razu piersi stanikiem, pozwól, aby wyschły. Gdy sutki stwardnieją i przyzwyczają się do ssania, ta czynność nie będzie już konieczna.
-Karm maluszka jak najczęściej, podawaj obie piersi, jedna przy każdym karmieniu powinna zostać opróżniona. Jeżeli nie masz zbyt dużo mleka, a maluszek nie opróżni piersi, odciągnij mleko. Z pewnością przyda się do uzupełnienia diety.
Zacznij natychmiast- jeżeli dziecko może zostać przy Tobie zaraz po porodzie, spróbuj przystawić je do piersi. Nie denerwuj się, jeśli pierwsza próba się nie powiedzie. Robienie tego na siłę, po ogromnych wysiłkach przy porodzie, prowadzi do porażki. Przytul maluszka do piersi. Jeśli nie udały Ci się próby na sali poporodowej, spróbuj, gdy dziecko zostanie przyniesione po rutynowych badaniach. Im szybciej zaczniesz, tym lepiej. Czeka Was wiele prób nim Ty i Twoje dziecko staniecie się zgranymi partnerami.
Próby, próby i jeszcze raz próby- to, że na początku w Twoich piersiach znajduje się mało pokarmu, nie jest powodem do zmartwień. Może Ci się wydawać, że maluszek się nie najada, ale tak naprawdę skład i ilość pożywienia są dostosowane do potrzeb dziecka. Na początek maluszek potrzebuje naprawdę niewiele. Te pierwsze próby powinny Ci służyć do wyrabiania techniki karmienia.
Nie pozwól na dokarmianie butelki- z mojego doświadczenia wynika, że w polskich szpitalach niechętnie dokarmia się dziecko butelką. Gdyby jednak zdarzyło się inaczej nie zgadzaj się na dokarmianie. Jeśli maluszek nie będzie ssał, piersi nie będą stymulowane, a to zagraża całemu przedsięwzięciu.
Daj sobie i dziecku czas- oboje nie macie w tej dziedzinie doświadczenia, oboje musicie się wiele nauczyć i wykazać dużo cierpliwości. Zanim się zgracie, popełnisz wiele błędów. Jeżeli jedno z Was miało trudności przy porodzie, wszystko może się opóźnić. Prześpijcie trudny czas.
Nie odrzucaj pomocy- w szpitalu poproś o pomoc położną, aby pokazała Ci jak najlepiej karmić dziecko (może nie być zbyt chętna do udzielania Ci rad, ale pamiętaj, z jest to jej obowiązkiem), poradź się również pielęgniarki środowiskowej, gdy przyjdzie do Ciebie z wizytą. Rozmawiaj też z innymi matkami.
Odpręż się- nie jest to łatwe, gdy po raz pierwszy zostałaś matką, ale jest to bardzo ważne przy karmieniu piersią. Napięcie może powodować hamowanie wypływu mleka. Jeżeli czujesz się spięta, poproś gości o opuszczenie sali. Wykonaj ćwiczenia relaksujące. Poczytaj, posłuchaj przez chwilę muzyki.
PODSTAWY KARMIENIA PIERSIĄ
-Napij się wody, mleka lub soku. Szklankę z napojem postaw w zasięgu rąk, tak byś mogła po nią swobodnie sięgnąć podczas karmienia.
-Ułóż się wygodnie. Z noworodkiem najlepiej jest się położyć. Później możesz siadać, właściwie gdzie zechcesz. Jeśli karmisz w pozycji siedzącej, podłóż pod rękę poduszkę.
-Chwyć pierś- kciuk i palec wskazujący muszą obejmować brodawkę and otoczką. Muśnij policzek i usta dziecka, dziecko zwróci się w kierunku piersi gotowe do ssania. Jeżeli chcesz, aby maluszek otworzył buzię szerzej, połaskocz jego usta brodawką. Włóż delikatnie brodawkę do buzi dziecka. Maluszek zamknie buzię, chwyci brodawkę i powinien zacząć ją ssać. Powtórz czynność kilkakrotnie, jeśli zaistnieje taka konieczność. Nie zmuszaj dziecka.
-Upewnij się, że maluszek trzyma w buzi brodawkę z jej otoczką. Uciskanie samej brodawki nie wywołuje ucisku na gruczoły, które produkują mleko, a tym samym głód dziecka nie zostanie zaspokojony. POza tym może to wywołać ból brodawki.
-Upewnij się, że dziecko nie ssie swojej dolnej wargi lub języka. Sprawdź to odciągając jego dolną wargę. Jeśli tak się dzieje, delikatnie wyciągnij ją na zewnątrz, gdy maluszek ssie.
- Obserwuj czy pierś nie blokuje dziecku otworów nosa. Jeśli tak, uciśnij delikatnie przy nosku, tak by dziecko mogło swobodnie oddychać.
-Spójrz na policzki dziecka- powinny poruszać się zdecydowanie i rytmicznie. Oznacza to, ze dziecko prawidłowo ssie pierś. Gdy zacznie lecieć pokarm, usłyszysz połykanie. Jeśli maluszek zacznie się krztusić- nie nadążą z połykaniem- przerwij na chwile karmienie.
-Pierwszego dnia przystaw dziecko na do każdej piersi na 2-3min, licząc czas, w którym dziecko trzymało brodawkę w buzi. Każdego dnia dodawaj 2min, aż dojdziesz do10min. Jeżeli po 10min maluszek jest nadal głodny, przystaw go do drugiej piersi, jeżeli po opróżnieniu drugiej piersi nadal jest głodny, przystaw go do pierwszej piersi. Jeżeli dziecko zaśnie nim przystawisz go do drugiej piersi, doprowadź do odbicia, dziecko powinno się obudzić i kontynuować ssanie.
Jeśli pierwsze karmienie zaczęłaś od prawej piersi, kolejne rozpocznij od lewej i kontunuuj taką zmianę przy każdym karmieniu.
-Po zakończeniu karmienia, jeśli o możliwe, nie zasłaniaj od razu piersi stanikiem, pozwól, aby wyschły. Gdy sutki stwardnieją i przyzwyczają się do ssania, ta czynność nie będzie już konieczna.
-Karm maluszka jak najczęściej, podawaj obie piersi, jedna przy każdym karmieniu powinna zostać opróżniona. Jeżeli nie masz zbyt dużo mleka, a maluszek nie opróżni piersi, odciągnij mleko. Z pewnością przyda się do uzupełnienia diety.
piątek, 25 listopada 2011
Odruchy noworodka
Możesz sprawdzać odruchy swojego maleństwa, ale pamiętaj, że Twoje wyniki mogą nie być tak dobre jak wyniki lekarza. Reakcje na bodźce mogą być osłabione, gdy dziecko jest głodne lub zmęczone. Jeżeli dziecko nie reaguje na bodźce, prawdopodobnie stosujesz złą technikę lub pora nie jest odpowiednia. Spróbuj innego dnia, w razie kolejnego niepowodzenia porozmawiaj z pediatrą. Nawet jeśli badał już Twoje dziecko, na prośbę powtórzy badanie. Brak jakiegoś odruchy przez dłuższy okres lub jego występowanie po długim czasie po przeciętnym czasie zanikania wymaga konsultacji medycznej.
Odruch babińskiego- dotknij delikatnie stóp noworodka od pięty do palców, paluszki powinny się wyprostować i naprężyć, a stópka wykrzywić do środka.
Czas trwania: do 6m-ca życia, ew. do 2lat, póxniej palce stóp podwijają się.
Odruch moro- wrażliwość na wszelkie bodźce wywołane zmianą położenia (wstrząsy, huśtanie) i na silne bodźce dźwiękowe. Noworodek reauje wzdrygnięciami, energicznie wyprostowuje rączki i nóżki oraz paluszki. Dziecko się napręża, wygina łukowato plecy i odchyla główkę, następnie przyciąga ręce do klatki piersiowej i zaciska piąstki.
Czas trwania: do 4-6m-ca życia.
Odruch chwytania-dotknij czubkiem palca wewnętrznej strony dłoni noworodka, maluszek zaciśnie dłoń. Chwyt noworodka może być bardzo silny, na tyle, że mogłabyś udźwignąć całe jego ciało.
Czas trwania: 3-4m-ce.
Skurcz mięśni szyi- położone na plecach niemowlę przyjmuje tę samą pozycję- główka na bok, ręka i noga po jednej stronie wyprostowane po drugiej stronie zgięte.
Czas trwania: może się pojawić zaraz po urodzeniu lub później w drugim miesiącu życia, zanika koło 6m-ca.
Odruch Rootinga- muśnij delikatnie policzek noworodka. Maluszek odwróci główkę, otworzy buzię i wykaże gotowość do ssania.
Czas trwania- do 3-4m-ca życia.
Odruch chodzenia, stawiania kroków- Gdy na płaskiej powierzchni przytrzymasz noworodka pod pachy, maluszek podniesie nogę i wysunie ją w przód, a następnie to samo zrobi z druga nogą. Wygląda tak, jakby stawiał kroki.
Czas trwania: przeciętnie 2m-ce.
CO POTRAFI NOWORODEK
Po kilku dniach od urodzenia maluszek najprawdopodobniej będzie potrafił:
-unieść głowę na moment w pozycji na brzuchy;
-wymachiwać rączkami i nóżkami;
-skupić wzrok na oddalonych o 20-30cm przedmiotach.
Odruch babińskiego- dotknij delikatnie stóp noworodka od pięty do palców, paluszki powinny się wyprostować i naprężyć, a stópka wykrzywić do środka.
Czas trwania: do 6m-ca życia, ew. do 2lat, póxniej palce stóp podwijają się.
Odruch moro- wrażliwość na wszelkie bodźce wywołane zmianą położenia (wstrząsy, huśtanie) i na silne bodźce dźwiękowe. Noworodek reauje wzdrygnięciami, energicznie wyprostowuje rączki i nóżki oraz paluszki. Dziecko się napręża, wygina łukowato plecy i odchyla główkę, następnie przyciąga ręce do klatki piersiowej i zaciska piąstki.
Czas trwania: do 4-6m-ca życia.
Odruch chwytania-dotknij czubkiem palca wewnętrznej strony dłoni noworodka, maluszek zaciśnie dłoń. Chwyt noworodka może być bardzo silny, na tyle, że mogłabyś udźwignąć całe jego ciało.
Czas trwania: 3-4m-ce.
Skurcz mięśni szyi- położone na plecach niemowlę przyjmuje tę samą pozycję- główka na bok, ręka i noga po jednej stronie wyprostowane po drugiej stronie zgięte.
Czas trwania: może się pojawić zaraz po urodzeniu lub później w drugim miesiącu życia, zanika koło 6m-ca.
Odruch Rootinga- muśnij delikatnie policzek noworodka. Maluszek odwróci główkę, otworzy buzię i wykaże gotowość do ssania.
Czas trwania- do 3-4m-ca życia.
Odruch chodzenia, stawiania kroków- Gdy na płaskiej powierzchni przytrzymasz noworodka pod pachy, maluszek podniesie nogę i wysunie ją w przód, a następnie to samo zrobi z druga nogą. Wygląda tak, jakby stawiał kroki.
Czas trwania: przeciętnie 2m-ce.
CO POTRAFI NOWORODEK
Po kilku dniach od urodzenia maluszek najprawdopodobniej będzie potrafił:
-unieść głowę na moment w pozycji na brzuchy;
-wymachiwać rączkami i nóżkami;
-skupić wzrok na oddalonych o 20-30cm przedmiotach.
czwartek, 24 listopada 2011
Pierwsze doby życia noworodka- badania w szpitalu
Pierwsze badania nowo narodzonego dziecka odbędzie się już na sali porodowej:
-zaciśnięcię kleszczami i odcięcie pępowiny (zacisk pozostanie przez min. 24godz, kikut pępowiny natomiast zostanie posmarowany maścią antybiotykową);
-oczyszczenie dróg oddechowych dziecka;
-ocenienie dziecka w skali Apgar;
-sprawdzenie stanu łożyska;
-zakroplenie oczu azotanem srebra lub posmarowanie maścią antybiotykową (ochrona oczu przed infekcją wywołaną gonkokiem lub chlamydią);
-zarejestrowanie przejścia lub braku przejścia dla moczu i stolca (w celu wyeliminowania problemów z wydalaniem);
-policzenie palców rąk i nóg, ocena stanu zewnętrznego noworodka;
-podanie witaminy K, dla poprawienie krzepliwości krwi;
-zmierzenie noworodka (przeciętny wzrost 46-55cm);
-zważenie noworodka (przeciętna waga 2800g-4000g);
-zmierzenie obwodu łowy (33-37cm);
-pobranie krwi z pięty dziecka, wykonanie badania na fenyloketonurię, niedoczynność tarczycy;
-wykonanie innych, niezbędnych testów metabolicznych, np, na poziom glukozy we krwi;
-ustalenie wieku ciążowego.
TEST APGAR
Jest to pierwszy test(ułożony przez lekarza pediatrę Virginię Apgar), któremu poddawany jest noworodek. Większość dzieci zdaje go z dobrym wynikiem. Wynik rejestruje się w pierwszej, a potem piątej minucie życia noworodka. Ocenia jego ogólny stan. Dzieci, które uzyskają od 7 do 10pkt, urodziły się w dobrym lub bardzo dobrym stanie i wymagają jedynie standardowej opieki medycznej. Dzieci, które uzyskały od 4 do 6pkt, są w średnim stanie, mogą wymagać jakiś zabiegów reanimacyjnych, natomiast dzieci które otrzymały mniej niż 4 pkt, są w złym stanie i wymagają natychmiastowych zabiegów, mających na celu ratowanie ich życia.
SKALA APGAR
WYGLĄD NOWORODKA
Rodzice, którzy spodziewają się pierwszego dziecka, na ogół nie są przygotowani na jego wygląd zewnętrzny. Słuchają zachwytów rodziny i znajomych innych dzieci, w rzeczywistości noworodki są brzydkie. Maluszki mają za duże głowy w stosunku do reszty ciała, są zwykle kościste i mają spulchniętą twarz. Włosy noworodka mogą być rzadkie lub gęste, gdy są cienkie naczynia krwionośne na głowie mogą być bardzo widoczne. Często widać pulsujące ciemiączko. Oczy dziecka mogą wydawać się zezowate. Białka oczu maluszka mogą być przekrwione od wysiłku w czasie porodu. Nos może być spłaszczony, broda cofnięta. Jeśli przejście przez miednice było wyjątkowo trudune dla dziecka, jego czaszka może być zniekształcona. Na głowie może pojawić się siniak. Większość tych oznak trudnego porodu, na ogół znika po kilku dniach.
Skóra dziecka jest zwykle bladoróżowa- tuz pod jej powierzchnią znajdują się naczynia krwionośne. Skóra często jest pokryta pozostałościami mazi płodowej. Dziecko może być pokryte meszkiem płodowym, najczęściej na ramionach, plecach, czole i policzkach, który znika w pierwszych tygodniach życia. Gruczoły sutkowe noworodka mogą być powiększone, co jest spowodowane przenikaniem hormonów matki przez łożysko do płodu. Zdarza się, że z brodawek i narządów płciowych wycieka białawy płyn, z róg rodnych pojawia się niewielkie krwawienie. Cechy te znikają w kilka tygodni po przyjściu na świat i Twoje dziecko będzie wyglądało, jak niemowlęta, które widywałaś.
-zaciśnięcię kleszczami i odcięcie pępowiny (zacisk pozostanie przez min. 24godz, kikut pępowiny natomiast zostanie posmarowany maścią antybiotykową);
-oczyszczenie dróg oddechowych dziecka;
-ocenienie dziecka w skali Apgar;
-sprawdzenie stanu łożyska;
-zakroplenie oczu azotanem srebra lub posmarowanie maścią antybiotykową (ochrona oczu przed infekcją wywołaną gonkokiem lub chlamydią);
-zarejestrowanie przejścia lub braku przejścia dla moczu i stolca (w celu wyeliminowania problemów z wydalaniem);
-policzenie palców rąk i nóg, ocena stanu zewnętrznego noworodka;
-podanie witaminy K, dla poprawienie krzepliwości krwi;
-zmierzenie noworodka (przeciętny wzrost 46-55cm);
-zważenie noworodka (przeciętna waga 2800g-4000g);
-zmierzenie obwodu łowy (33-37cm);
-pobranie krwi z pięty dziecka, wykonanie badania na fenyloketonurię, niedoczynność tarczycy;
-wykonanie innych, niezbędnych testów metabolicznych, np, na poziom glukozy we krwi;
-ustalenie wieku ciążowego.
TEST APGAR
Jest to pierwszy test(ułożony przez lekarza pediatrę Virginię Apgar), któremu poddawany jest noworodek. Większość dzieci zdaje go z dobrym wynikiem. Wynik rejestruje się w pierwszej, a potem piątej minucie życia noworodka. Ocenia jego ogólny stan. Dzieci, które uzyskają od 7 do 10pkt, urodziły się w dobrym lub bardzo dobrym stanie i wymagają jedynie standardowej opieki medycznej. Dzieci, które uzyskały od 4 do 6pkt, są w średnim stanie, mogą wymagać jakiś zabiegów reanimacyjnych, natomiast dzieci które otrzymały mniej niż 4 pkt, są w złym stanie i wymagają natychmiastowych zabiegów, mających na celu ratowanie ich życia.
SKALA APGAR
|
WYGLĄD NOWORODKA
Rodzice, którzy spodziewają się pierwszego dziecka, na ogół nie są przygotowani na jego wygląd zewnętrzny. Słuchają zachwytów rodziny i znajomych innych dzieci, w rzeczywistości noworodki są brzydkie. Maluszki mają za duże głowy w stosunku do reszty ciała, są zwykle kościste i mają spulchniętą twarz. Włosy noworodka mogą być rzadkie lub gęste, gdy są cienkie naczynia krwionośne na głowie mogą być bardzo widoczne. Często widać pulsujące ciemiączko. Oczy dziecka mogą wydawać się zezowate. Białka oczu maluszka mogą być przekrwione od wysiłku w czasie porodu. Nos może być spłaszczony, broda cofnięta. Jeśli przejście przez miednice było wyjątkowo trudune dla dziecka, jego czaszka może być zniekształcona. Na głowie może pojawić się siniak. Większość tych oznak trudnego porodu, na ogół znika po kilku dniach.
Skóra dziecka jest zwykle bladoróżowa- tuz pod jej powierzchnią znajdują się naczynia krwionośne. Skóra często jest pokryta pozostałościami mazi płodowej. Dziecko może być pokryte meszkiem płodowym, najczęściej na ramionach, plecach, czole i policzkach, który znika w pierwszych tygodniach życia. Gruczoły sutkowe noworodka mogą być powiększone, co jest spowodowane przenikaniem hormonów matki przez łożysko do płodu. Zdarza się, że z brodawek i narządów płciowych wycieka białawy płyn, z róg rodnych pojawia się niewielkie krwawienie. Cechy te znikają w kilka tygodni po przyjściu na świat i Twoje dziecko będzie wyglądało, jak niemowlęta, które widywałaś.
środa, 23 listopada 2011
Wybór lekarza dla dziecka
Zakładając, że nie zamierzasz się nigdzie przeprowadzać, lekarz Twojego dziecka będzie osobą, z którą będziecie spotykali się przez najbliższe 16-18 lat za każdym razem, gdy Twoje dziecko będzie chore. Będziecie wspólnie rozwiązywać wiele problemów. Z pewnością chciałabyś bez wstydu móc opowiedzieć o zafascynowaniu Twojego dziecka genitaliami czy też otwarcie dąć do zrozumienia, że nie jesteś pewna czy przepisany antybiotyk jest konieczny.
Możesz wybrać jednego z pediatrów w przychodni lub prywatnego lekarza. Możesz też wybrać swojemu dziecku dwóch lekarzy (gdy jeden będzie nieosiągalny, drugi najprawdopodobniej będzie mógł Wam pomóc).
Czym się kierować przy wyborze odpowiedniego lekarza dla dziecka?
Korzystnie byłoby wybrać lekarza, który prócz praktyki w przychodni czy też prywatnej, pracuje w szpitalu. Wówczas w nagłym przypadkach możemy spokojnie korzystać z jego pomocy. Nie jest to jednak najważniejszy warunek, którym powinniście się kierować.
Atmosfera i wystrój gabinetu są jednym z aspektów,którymi powinniście się kierować. Często w poczekalni spędza się dużo czas nim wejdziecie do gabinetu. W poczekalni musi być miejsce do zabawy,zabawki książeczki dla dzieci w różnym wieku. Stoliki i krzesełka dostosowane do wzrostu małych ludzi. Ściany poczekalni i gabinetu powinny być kolorowe. Na ścianach gabinetu powinny znajdowac się elementy, które mogłyby odwracać uwagę dzieci od niekoniecznie przyjemnego badania.
Jeśli przy każdej wizycie musicie długo czekać na swoja kolej, świadczy to o złej organizacji pracy w gabinecie lub rejestrowanie zbyt dużej liczby pacjentów. Być może lekarz jest dobrym specjalistą, ale poświęca za dużo czasu każdemu pacjentowi burzyć w ten sposób porządek zapisów. Możecie też poszukac takiej przychodni, w której pacjenci zapisywani są na godzinę.
Gdzie się udać w razie wypadku? Jedni lekarze radzą by od razu w nagłym wypadkach jechać do szpitala, inni, jeśli wypadną akurat ich godziny pracy, byście najpierw zadzwonili, by mogli zdecydować czy należy zawieźć dziecko do przychodni czy też najpierw zostanie obejrzane przez lekarza.
Niektórzy lekarze nie mają nic przeciwko temu, abyście telefonowali do nich do domu (jednak jedynie widząc i badając dziecko mogą postawić właściwą diagnozę). Mogą jednak zdarzyć się sytuacje,że taki telefon będzie dla Ciebie jedynym rozwiązaniem, kiedy Twoje dziecko będzie chore, a Ty nie będziesz miała sposobności pojechać z nim do przychodni.
Ważny jest też sposób bycia lekarza. Od Ciebie zależy czy wolisz bezpośredniego i swobodnego specjalistę czy tę sztywnego i oficjalnego. Czy wolisz lekarza, który zawsze ma ostatnie słowo, czy partnera, który będzie zainteresowany Twoimi opiniami. Czy lekarz Twojego dziecka musi uważać się za alfę i omegę, który zna odpowiedzi na wszystkie Twoje pytania, czy lepszy będzie ten, który czasem odpowie po prostu "nie wiem". Najważniejsze cechy lekarza to wiedza, umiejętność słuchana, otwartość na pytania, umiejętność dawania wyczerpujących odpowiedzi oraz szczera sympatia i oddanie dla dzieci.
Dobrze jest też, abyś razem z lekarzem swojego dziecka zgadzała się w najważniejszych kwestiach. Zapytaj lekarza, którego zamierzasz wybrać na specjalistę dla Twojego dziecka o jego zdanie w najważniejszych dla Ciebie kwestiach: karmienie piersią, żywienie antybiotyki (wybieraj lekarza, który nie przepisuje ich zawsze, gdy dziecko złapie lekki katar), wegetarianizm(jeżeli jesteście wegetarianami, znajdźcie lekarza, który to uszanuje i pomoże Wam na prowadzenie u dziecka diety wegetariańskiej), medycyna zapobiegawcza (jeśli jesteś jej zwolenniczką unikaj lekarzy z nadwagą, popielniczka na biurku i herbatników w czekoladzie, podczas, gdy z nim rozmawiasz).
PARTNERSTWO I WSPÓŁPRACA Z LEKARZEM
Wy, rodzice, macie znaczący wpływ na zdrowie Wszego dziecka, dlatego jeżeli nie podejmiecie współpracy z lekarzem, nawet najlepszy specjalista nie zapewni Waszemu potomkowi najlepszej opieki. By stać się dobrym partnerem dla lekarza musicie pamiętać o:
-przestrzeganiu zwyczajów panujących w gabinecie- nie spóźniajcie się na umówione wizyty; jeśli wizyty zazwyczaj się opóźniają zadzwońcie pół godziny wcześniej i zapytajcie jakie są opóźnienia; odwołujcie wizyty z co najmniej 24-gozinym wyprzedzeniem; rodzice są w dużej mierze odpowiedzialni za przebieg wizyt w gabinecie.
-zapisuj na kartce ważne pytania-gdy pielęgnujecie dziecko nasuwa Wam się wiele pytać, które chcielibyście zadać lekarzowi. zapisujcie je, aby móc je zadać przy najbliższej wizycie.
-rób na kartce notatki- jeśli np. lekarz daje Ci wskazówki co robić jeśli Twoje dziecko źle zareaguje na pierwsze szczepienie-zapisz to. Gdy Twoje dziecko będzie płakało podczas szczepienia, zapomnisz o słowach lekarza. Zapisuj diagnozy lekarstwa oraz zalecenia. Dobrze jest abyś na badania jeździła wspólnie z mężem/partnerem- notowania będzie łatwiejsze, jesli nie będziesz musiała trzymać na rękach dziecka.
-zwracaj uwagę na prewencję- z pewnością będziesz zadowolona jeśli lekarz Twojego dziecka, będzie zajmowało się nim również , gdy będzie zdrowe, jednak pamiętaj, że utrzymywanie maleństwa w dobrym zdrowiu zależy od Was- rodziców. Musicie pilnować, aby dobrze się odżywiało, miało zapewniony czas i na odpoczynek i na aktywną zabawę, żeby nie było narażane na infekcje. Musicie chronić dziecko przed nieszczęśliwymi wypadkami. Powinniście wpajać dziecku dobre nawyki, które przyniosą mu korzyści w życiu- najlepiej świecąc własnym przykładem.
korzystaj z telefonu- dzięki temu będziesz mogła szybko zasięgnąć niezbędnych informacji, ale pamiętaj- lekarz to nie poradnik. Zanim zaczniesz wydzwaniać do lekarza, poszukaj informacji w książkach lub w internecie
-stosuj się do zaleceń lekarza- jeżeli uważacie, że Wasz lekarz posiada wiedzę i doświadczenie, powinniście stosować się do jego zaleceń. Jeśli nie chcecie lub nie możecie z jakiegoś powodu ich wypełnić koniecznie go o tym informujcie- lekarz spróbuje temu zaradzić. Działania na własną ręką mogą maleństwu zaszkodzić.
-mów otwarcie- jeżeli uważasz, że lekarz postawił złą diagnozę lub że możecie obyć się bez jakiegoś leku- mówcie to otwarcie. Uzasadnijcie swoje stanowisko i zapytajcie o zdanie lekarza. Jeżeli np. w gazecie czytałaś o nowych sposobach łagodzenia kolki itd, powiedz o tym lekarzowi, możecie przynieść mu artykuł, być może będzie chciał więcej dowiedzieć się na ten temat.
-Gdy Wasze relacje Cię nie zadowalają- jeśli stosunki z lekarzem nie są dla Ciebie zadowalające, będzie lepiej jeśli się rozstaniecie. Jeśli istnieje taka możliwość, powiedzcie lekarzowi co Was poróżniło, może uda się jeszcze rozwiązać tę sytuację. W innym wypadku zaczynacie wszystko od początku. Zacznijcie rozglądać sięza lepszym lekarzem- dopóki nie znajdziesz zastępcy, nie rezygnuj ze współpracy z poprzednim lekarzem. Gdy już znajdziecie nowego specjalistę, upewnijcie się, że dysponuje pełną kartoteką Waszego dziecka.
Możesz wybrać jednego z pediatrów w przychodni lub prywatnego lekarza. Możesz też wybrać swojemu dziecku dwóch lekarzy (gdy jeden będzie nieosiągalny, drugi najprawdopodobniej będzie mógł Wam pomóc).
Czym się kierować przy wyborze odpowiedniego lekarza dla dziecka?
Korzystnie byłoby wybrać lekarza, który prócz praktyki w przychodni czy też prywatnej, pracuje w szpitalu. Wówczas w nagłym przypadkach możemy spokojnie korzystać z jego pomocy. Nie jest to jednak najważniejszy warunek, którym powinniście się kierować.
Atmosfera i wystrój gabinetu są jednym z aspektów,którymi powinniście się kierować. Często w poczekalni spędza się dużo czas nim wejdziecie do gabinetu. W poczekalni musi być miejsce do zabawy,zabawki książeczki dla dzieci w różnym wieku. Stoliki i krzesełka dostosowane do wzrostu małych ludzi. Ściany poczekalni i gabinetu powinny być kolorowe. Na ścianach gabinetu powinny znajdowac się elementy, które mogłyby odwracać uwagę dzieci od niekoniecznie przyjemnego badania.
Jeśli przy każdej wizycie musicie długo czekać na swoja kolej, świadczy to o złej organizacji pracy w gabinecie lub rejestrowanie zbyt dużej liczby pacjentów. Być może lekarz jest dobrym specjalistą, ale poświęca za dużo czasu każdemu pacjentowi burzyć w ten sposób porządek zapisów. Możecie też poszukac takiej przychodni, w której pacjenci zapisywani są na godzinę.
Gdzie się udać w razie wypadku? Jedni lekarze radzą by od razu w nagłym wypadkach jechać do szpitala, inni, jeśli wypadną akurat ich godziny pracy, byście najpierw zadzwonili, by mogli zdecydować czy należy zawieźć dziecko do przychodni czy też najpierw zostanie obejrzane przez lekarza.
Niektórzy lekarze nie mają nic przeciwko temu, abyście telefonowali do nich do domu (jednak jedynie widząc i badając dziecko mogą postawić właściwą diagnozę). Mogą jednak zdarzyć się sytuacje,że taki telefon będzie dla Ciebie jedynym rozwiązaniem, kiedy Twoje dziecko będzie chore, a Ty nie będziesz miała sposobności pojechać z nim do przychodni.
Ważny jest też sposób bycia lekarza. Od Ciebie zależy czy wolisz bezpośredniego i swobodnego specjalistę czy tę sztywnego i oficjalnego. Czy wolisz lekarza, który zawsze ma ostatnie słowo, czy partnera, który będzie zainteresowany Twoimi opiniami. Czy lekarz Twojego dziecka musi uważać się za alfę i omegę, który zna odpowiedzi na wszystkie Twoje pytania, czy lepszy będzie ten, który czasem odpowie po prostu "nie wiem". Najważniejsze cechy lekarza to wiedza, umiejętność słuchana, otwartość na pytania, umiejętność dawania wyczerpujących odpowiedzi oraz szczera sympatia i oddanie dla dzieci.
Dobrze jest też, abyś razem z lekarzem swojego dziecka zgadzała się w najważniejszych kwestiach. Zapytaj lekarza, którego zamierzasz wybrać na specjalistę dla Twojego dziecka o jego zdanie w najważniejszych dla Ciebie kwestiach: karmienie piersią, żywienie antybiotyki (wybieraj lekarza, który nie przepisuje ich zawsze, gdy dziecko złapie lekki katar), wegetarianizm(jeżeli jesteście wegetarianami, znajdźcie lekarza, który to uszanuje i pomoże Wam na prowadzenie u dziecka diety wegetariańskiej), medycyna zapobiegawcza (jeśli jesteś jej zwolenniczką unikaj lekarzy z nadwagą, popielniczka na biurku i herbatników w czekoladzie, podczas, gdy z nim rozmawiasz).
PARTNERSTWO I WSPÓŁPRACA Z LEKARZEM
Wy, rodzice, macie znaczący wpływ na zdrowie Wszego dziecka, dlatego jeżeli nie podejmiecie współpracy z lekarzem, nawet najlepszy specjalista nie zapewni Waszemu potomkowi najlepszej opieki. By stać się dobrym partnerem dla lekarza musicie pamiętać o:
-przestrzeganiu zwyczajów panujących w gabinecie- nie spóźniajcie się na umówione wizyty; jeśli wizyty zazwyczaj się opóźniają zadzwońcie pół godziny wcześniej i zapytajcie jakie są opóźnienia; odwołujcie wizyty z co najmniej 24-gozinym wyprzedzeniem; rodzice są w dużej mierze odpowiedzialni za przebieg wizyt w gabinecie.
-zapisuj na kartce ważne pytania-gdy pielęgnujecie dziecko nasuwa Wam się wiele pytać, które chcielibyście zadać lekarzowi. zapisujcie je, aby móc je zadać przy najbliższej wizycie.
-rób na kartce notatki- jeśli np. lekarz daje Ci wskazówki co robić jeśli Twoje dziecko źle zareaguje na pierwsze szczepienie-zapisz to. Gdy Twoje dziecko będzie płakało podczas szczepienia, zapomnisz o słowach lekarza. Zapisuj diagnozy lekarstwa oraz zalecenia. Dobrze jest abyś na badania jeździła wspólnie z mężem/partnerem- notowania będzie łatwiejsze, jesli nie będziesz musiała trzymać na rękach dziecka.
-zwracaj uwagę na prewencję- z pewnością będziesz zadowolona jeśli lekarz Twojego dziecka, będzie zajmowało się nim również , gdy będzie zdrowe, jednak pamiętaj, że utrzymywanie maleństwa w dobrym zdrowiu zależy od Was- rodziców. Musicie pilnować, aby dobrze się odżywiało, miało zapewniony czas i na odpoczynek i na aktywną zabawę, żeby nie było narażane na infekcje. Musicie chronić dziecko przed nieszczęśliwymi wypadkami. Powinniście wpajać dziecku dobre nawyki, które przyniosą mu korzyści w życiu- najlepiej świecąc własnym przykładem.
korzystaj z telefonu- dzięki temu będziesz mogła szybko zasięgnąć niezbędnych informacji, ale pamiętaj- lekarz to nie poradnik. Zanim zaczniesz wydzwaniać do lekarza, poszukaj informacji w książkach lub w internecie
-stosuj się do zaleceń lekarza- jeżeli uważacie, że Wasz lekarz posiada wiedzę i doświadczenie, powinniście stosować się do jego zaleceń. Jeśli nie chcecie lub nie możecie z jakiegoś powodu ich wypełnić koniecznie go o tym informujcie- lekarz spróbuje temu zaradzić. Działania na własną ręką mogą maleństwu zaszkodzić.
-mów otwarcie- jeżeli uważasz, że lekarz postawił złą diagnozę lub że możecie obyć się bez jakiegoś leku- mówcie to otwarcie. Uzasadnijcie swoje stanowisko i zapytajcie o zdanie lekarza. Jeżeli np. w gazecie czytałaś o nowych sposobach łagodzenia kolki itd, powiedz o tym lekarzowi, możecie przynieść mu artykuł, być może będzie chciał więcej dowiedzieć się na ten temat.
-Gdy Wasze relacje Cię nie zadowalają- jeśli stosunki z lekarzem nie są dla Ciebie zadowalające, będzie lepiej jeśli się rozstaniecie. Jeśli istnieje taka możliwość, powiedzcie lekarzowi co Was poróżniło, może uda się jeszcze rozwiązać tę sytuację. W innym wypadku zaczynacie wszystko od początku. Zacznijcie rozglądać sięza lepszym lekarzem- dopóki nie znajdziesz zastępcy, nie rezygnuj ze współpracy z poprzednim lekarzem. Gdy już znajdziecie nowego specjalistę, upewnijcie się, że dysponuje pełną kartoteką Waszego dziecka.
Subskrybuj:
Posty (Atom)